هر رأی موشک نقطه‌زن بر قلب دشمن است

«بسم الله الرحمن الرحیم»

خطبه اول

یکی از ویژگی های متقین بهره بردن از اوقات خاصی است که خداوند متعال عنایت بیشتری به بنده های خود داشته، فیوضات و برکات و رحمت الهی، رحمت ویژه تری است برای بندگانش، توجه دارند به این ایام.

یکی از این ایام ماه شعبان المعظم است و خصوصاً روزهای پایانی منتهی به ماه مبارک رمضان. اعمال و آدابی را ذکر فرمودند حضرات معصومین علیهم السلام که یکی از آن ها مناجات با پروردگار عالم با مناجات شریفه شعبانیه است.

مناجات شعبانیه را حضرت امام (ره) می فرماید که مناجاتی  است که همه اهل بیت و معصومین در ماه مبارک شعبان زمزمه می کردند، معارف بلندی در این مناجات وجود دارد و یکی از آن معارفی که وجود مقدس معصومین امیرالمؤمنین (ع) در این مناجات به ودیعه گذاشتند سرمایه ای است برای کسانی که در محضر حضرت حق بی زاد و توشه هستند و دستشان خالی است در برابر خدا چه حرفی بزنند ، انسان های بی سرمایه هم در برابر خدا سرمایه ای دارند؟ف عملی ندارند و دستشان خالی است آیا در برابر خداوند متعال حرفی دارند؟، سرمایه هایی را برای انسان های بی زاد و توشه ذکر کردند.

یکی از آن سرمایه ها اظهار فقر است، اظهار نداری، خود همین اظهار نداری در پیشگاه الهی یک سرمایه عظیم است. «الهی بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیادَتی و نَقْصی وَ نَفْعی وَ ضَرّی» خدایا هر چه هست مال توست. اگر زیاده ای بخشیدی، اگر کم کردی، اگر سودی رساندی، اگر ضرری به من رسید همه مال خودت است و همه از توست «اِلهی اِنْ حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذی یَرْزُقُنی» اگر تو مرا محروم کنی چه کسی به من روزی می دهد؟ف آیا کسی هست در این عالم مستقل از خدا به من روزی بدهد «و ان خذلتنی فمن ذا الّذی ینصرنی» اگر تو مرا خار کنی چه کسی من را یاری می کند؟. این سرمایه اظهار فقر بالاترین سرمایه ها می باشد و هر کس در پیشگاه الهی خود را بنده تر ( هر چه دست بنده است برای خدا است) انسان اظهار فقر بکند ، اظهار نداری در برابر خداوند متعال بکند.

حضرت موسی (ع) وقتی رسید به این آب ها این طور می فرماید:« رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» خدایا تو هرچه برسانی من به آن فقیر و نیازمند هستم. قرآن می فرماید ای مردم «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ» همه شما فقیر به درگاه خداوند هستید، کدام یک از شما از خودش در این دنیا سرمایه دارد؟، ما چه داریم؟ اگر صحبت می کنیم، فکر می کنیم، می شنویم، همه از اوست. این یک سرمایه ، سرمایه اظهار فقر.

سرمایه دوم سرمایه اعتراف است. انسان اعتراف کند به بعضی از چیزها. یکی از چیزهایی که انسان به آن اعتراف می کند اعتراف و اقرار به گناه است. «الهی اِنْ کانَ قَدْ دَنا اَجَلی وَ لَمْ یقَرِّبْنی مِنْکَ عَمَلی فَقَدْ جَعَلْتُ الاِْعْتِرافَ اِلَیکَ بِذَنْبی» خدا یا اگر مرگ من نزدیک شده ، اگر آهنگ رفتن من را زده اند من عملی ندارم، تقرب بجویم به وسیله این عمل به پیشگاه تو، روی هر عملی دست بگذارم آن قدر اعمال آفت دارد که معلوم نیست مقبول درگاه حق قرار گرفته باشد . انسان هایی که چیزی ندارند چه بگویند نزد خدا فقط من آمده ام اعتراف به گناهانم بکنم.

امیرالمؤمنین (ع) می فرماید که «ما أرادَ اللّه ُ تَعالى مِن النّاسِ إلاّ خَصْلَتَینِ : أنْ یُقِرّوا لَهُ بالنِّعَمِ فیَزیدَهُم ، و بالذُّنوبِ فَیَغفِرَها لَهُم » خدا از مردم دوخصلت و دو ویژگی بیشتر نخواسته است. یکی از آن ها شکر نعمت ها و اقرار به نعمت ها است و خدا اضافه می کند، هر کس اقرار کند که این نعمت ها مال خدا است و اظهار به گناهان بکند، اقرار به گناه باعث آمرزش گناه می شود.

باز امیرالمؤمنین می فرماید:« حُسنُ الاعْتِرافِ یَهدِمُ الاقْتِرافَ» انسان راستین، صادقانه در پیشگاه خدا بگوید من کم گذاشتم در زندگی و گناه کردم آن گناه را نابود می کند، این هم یک سرمایه است.

اعتراف به ورشکستگی. آدم اعتراف بکند که خدایا من در این دنیا ورشکسته شده ام و اصل سرمایه از کفم رفته، سرمایه عمر، خدایا من عمرم را فنا کردم، چطور عمرم را فنا کردم؟، من این باد غرور و فراموشی تو تمام وجود مرا فرا گرفت و از تو یادم رفت و عمرم را این طور سر کردم.

بعد می فرماید مهمترین زمان عمر را ، من جوانیم را کهنه و فرسوده کردم، چطور جوانیم را فرسوده کردم؟ف من بدمستی کردم، حیران شدم و یادم رفت از تو، جوانی خود را این طور آمدم کهنه کردم، با تو نبودم و خوش بودم. این اعتراف سرمایه انسان بی زاد و توشه است.

سرمایه امید، امید به رحمت خدا «إِلَهِی إِنْ کَانَ صَغُرَ فِی جَنْبِ طَاعَتِکَ عَمَلِی فَقَدْ کَبُرَ فِی جَنْبِ رَجَائِکَ أَمَلِی» من در برابر اطاعت تو عملم کوچک است ، عمل من چیزی نیست اما در این قلب من امیدی به رحمت تو است اما آروزهای من بزرگ است، امید به رحمت تو بزرگ است.

سرمایه محبت، من به تو محبت دارم درست است گناه و نا فرمانی کرد ولی محبت من نسبت به تو از بین نبرده . جاهلانه کاری کردم و عمل کردم ولی به تو محبت دارم.

نشانه محبت من این است که اگر من را وارد جهنم کنی «إن أدْخَلْتَنِی النّارَ أَعْلَمْتُ أهْلَها انّی اُحِبُّکَ» من به همه جهنمی ها برای اینکه جبران بکنم خطای خودم را می گویم من خدا را دوست دارم.

دعای شریف کمیل هم همین است، هم دعای کمیل و هم مناجات شعبانیه یک لسان دارند و برای همین ماه هم وارد شده اند ، برای نیمه شعبان دعای کمیل وارد شده است . آنجا هم همین طور خدایا من در جهنم ،فقط بگذار در جهنم حرف بزنم، در آتشت با تو حرف بزنم انجا به همه می گویم به همه که تو را دوست دارم، آنجا صدات می زنم.

انسانی که گنهکار است ولی محبت خدا را دارد هر جایی و هر فرصتی بخواهد که این را جبران بکند.

خطبه دوم

انسان های متقی در انتخابشان اهل دقت هستند و هر کاری می خواهند انجام دهند، تصمیمی بگیرند و عملی انجام دهند با دقت به عواقب آن فکر می کنند که چه انجام دهند و چه کاری انجام ندهند، هر کاری متقین در آن کار دقت نظر می کنند.

در آغاز این خطبه و این روز مهم انتخابات اشاره می کنم ابتدا به سخنان مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای.

در جمع تعدادی از رأی اولی ها و خانواده های معظم شهدا اولین نکته ای را که معظم له اشاره فرمودند و تأکید فرمودند و چند بار در عبارات مختلف این جمله را بیان فرمودند این بود که این دست آورد مشارکت مردم در اداره کشور، اینکه مردم سهیم باشند در آینده خود، در سرنوشتشان، این آسان به دست نیامده. این جمله اگر بخواهیم به عمق آن پی ببریم یک تاریخ در این جمله است، حداقل ۲۰۰ ساله که تاریخ معاصر را انسان باید ببیند تا اینکه پی ببرد آسان به اینجا نرسیده ایم بفهمد یعنی چه.

من یکی دو نمونه تاریخی می خواهم از این ۲۰۰ سالی که حضرت آقا عنایت دارند و دائم تأکید می کنند جوانان، رسانه ها، اهل منبر، معصرین این ۲۰۰ سال را مطالعه کنند که چه گذشته بر این مردم و اجداد ما.

از سال های ۱۸۰۰ میلادی ، تقریباً ۱۸۰ سال قبل از انقلاب اسلامی انگلیسی ها از هند وارد سرزمین زرخیز ایران شدند، دوران سیاه دو حکومت قاجار و پهلوی را در این ۱۸۰ سال داریم، ۱۳۰ سال قاجار و پنجاه  و خورده ای هم پهلوی و در این ۲۰۰ سال، ۲۰۰ سال عقب ماندگی برای ما می باشد، ۲۰۰ سال پیشرفت برای کشورهای غربی و انقلاب های صنعتی کشورهای اروپایی است، دوران قراردادهای ننگین و شرم آور، دوران تاریخ خجالت آور، شما ببینید در ایام دولت قاجار و پهلوی در سرزمین ما چه اتفاقی افتاد، در هر معاهده ای یک قسمت عظیم ایران را جدا کردند، عهدنامه آخال و ترکمنستان فعلی، عهدنامه پاریس و افغانستان ، گلداسمیت و پاکستان ، ترکمن چای و گلستان، قفقاز و ارمنستان و آذربایجان و این مناطق و تا دهه پنجاه بحرینی که روبروی ما می باشد و جاهای استراتژیک که در دوران پهلوی به این گستردگی نبود مملکت فروشی ولی داشت مملکت فروشی بود، بذل و بخشش بود اما نکات استراتژیکی را ما در این مملکت از دست دادیم که الآن مشکل داریم با آن ها، این در حوزه سرزمینی.

در حوزه واگزاری منابع و معادن، یک قلم آن رویتر است که تمام منابع روزمینی و زیرزمینی ، راه ها، جنگل ها تا هفتاد سال به شخصی به نام رویتر انگلیسی می دهد که او بیاید ایران را بهره برداری کند. ایران و قضیه ایران کتابی دارد یک شرق شناس است، جردن کرزن است و می آید ایران، ایران گرد است، کتاب جالبی است که وضعیت ایران را که توضیح می دهد به قرارداد رویتر که می رسد می گوید هیچ کشوری تا الآن حاضر نشده قراردادی را به این شکل نداشته که تمام کشورش را یک جا به یک نفر بدهد چوز مناطق شمالی که آن هم شوروی نمی گذاشت ، کشورهای جهان اعتراض کردند البته نه بر اثر دلسوزی برای ما بلکه می گفتند چیزی برای ما نمانده ، اینکه می گوییم خجالت آور است این است.

بعد از آن قرار داد  دارسی و همین طور نفت مجانی را دادن به کشورهایی مثل انگلیس که در اعترافات خود شاه هم آمده، یک کلام ای کاش این ها شاه بودند، شاه نداشتیم، کحا شاه داشتیم، نوکر سرسپرده ترسویی بوده که هر چه ارباب های غربی می گفتند انجام می دهده، این قرار داد های ننگین.

در همین کتابی که عرض کردم بروید و بخوانید که این کتاب اوضاع بهداشت، راه های مال رو ما چطور بوده؟. یک سفر آن از بوشهر بوده و در قسمت بوشهر این طور می گوید بوشهر، بندر بوشهر، در پرانتز می گوید من می ترسم در ایران به جایی بندر بگویم چون اصلاً به این ها بندر بگوییم، نه می شود بار تخلیه کرد، نه مسافر جابجا کرد و این ها اصلاً بندر نیستند و بعد اگر آمدند در این کشور راه آهن سراسری درست کردند بوشهر را انتخاب نمی کنند، بوشهر به شیراز را انتخاب نمی کنند، شیراز به اصفهان و تهران را انتخاب نمی کنند نکند شهرهای بزرگ ایران برق وصل شود و بعد در آنجا می نویسد یک قله ای را از دامغان می خواهند تهران ببرند ۶ روز طول می کشد و بعد قیمت ها بالا می رود برای کمبود جنس و بعد کجا را انتخاب می کنند برای راه آهن ؟، دل کوه های زاگرس را که شهرهای ایران به هم متصل نشود، اگر کاری هم کردند برای ترابری و ترانزیت خود و سلاح در جنگ ها انجام دادند.

نفت را وقتی می برند این رویتر را چرچیل می گوید این برای سوخت کشتی های ما در ایام جنگ کافی است و بس است، در آن زمان گمرک ما را می بندند و میلیون ها نفر از اجداد ما را در قحطی می کشند.

این کتاب خاطرات ناصرالدین شاه که در همین سال ها نوشته شده که رفته اروپا و آن را هم بخوانیم، وقتی از اروپا تعریف می کند می بینیم اروپا کجا بوده و که خودش وقتی می خواهد برود از تهران تا بندر انزلی را یک ماه در راه بوده اما وقتی می رسد به سرزمین های اروپایی همش قطار سوار شده، این مملکت را این طور عقب نگه داشته اند و خودمان را بعضی به اشتباه مقایسه نکنند اگر این کشورها به پیشرفت این طور رسیدند تو دویست سال ، دویست و پنجاه سال رسیدند ما ۴۵ سال این مملکت با این مشکلات دست مردم بوده که امروز اینجا رسیده و ماهواره های خود را مثل چند روز پیش در فضا می فرستیم.

مثل همین روزها رئیس جمهور آمریکا ایران آمد، چرچیل و استالین آمد ، شاه است دیگر که عرض کردم ای کاش شاه بود اصلاً به شاه ایران اطلاع ندادند ما داریم می آییم و وقتی هم آمدند دعوتش نکردند و وقتی هم آمد به این ها سر بزند اجازه ندادند روی صندلی بنشیند. امام فرمایشی دارد که شاه چیزی را می خواند و رئیس جمهور آمریکا از زیر عینک نگاه می کرد و من احساس شرم و خجالت کردم.

این سابقه است، اینکه عرض می کنم ساده به دست نیامده، آقا می فرماید ساده به دست نیامده یعنی این، ما اینچنین کشوری را تحویل گرفتیم، خدا عنایت کرد، امروز این انقلاب اسلامی مثل یک بنای عظیم و با شکوه که معمار الهی آن حضرت امام (ره) آمدند پایه ریزی کردند و هر روز هم با شکوه تر می شود اما در شکوه آن مردم دخیل هستند، حضور پر شور در انتخابات بر رفعت این افزوده است.

اگر انتخابات ها پر شور بود این بنای عظیم تکمیل می شود، شجره طیبه همین است که هر چه می گذرد با شکوهتر و سایه سار آن بیشتر می شود، عطر آن دل انگیزتر می شود. شرکت در انتخابات یعنی تکمیل این بنای عظیم و هر رأی یک خشت زرینی است برای تعالی این کشور، حضور پرشور در انتخابات یعنی ناامید کردن دشمن، یعنی ترسیدن دشمن، فرمان قرآن است که می گوید آنچه را که باعث ترس دشمن می شود فراهم کنید و انتخابات یکی از آن ها است پس هر رأی هم موشکی است نقطه زن بر قلب دشمنان اسلام و ایران.

انتخابات پرشور ناامید می کند دشمن را، توطئه های آن از بین می رود و کم می شود فتنه انگیزی آن. آقا فرمود و ناظرانی هستند که امروز چهارچشمی به ایران نگاه می کنند ، این ها منتظر چه هستند؟، چرا این طور دنبال این هستند که چه اتفاقی می افتد؟، این ها کی هستند؟، این ها همان هایی هستند که در این ۵ ماه ۳۰ هزار نفر از مرد و زن  و پیر و جوان و کودک خون این ها از چنگال این ها می ریزد ، این ها هستند، این ها نگاه می کنند به انتخابات. دوستان منتظر هستند، خوشحال می شوند و دشمنان هم این طور چهارچشمی دارند نگاه می کنند چه اتفاقی می افتد، چه سودایی در سر دارند برای فردای انتخابات کم رونق که این جور دارند نگاه می کنند به این انتخابات؟، چه توطئه ای را تدارک دیدند که اگر انتخابات پر شور نبود عملی کنند؟، این ها را چه کسانی باید جواب دهند؟، این ها را باید کسانی جواب دهند که دعوت می کنند در انتخابات شرکت نکنید.

امروز نگاه کنید هر کس برای این انقلاب هزینه بیشتری داده ، آیا آن خانواده ای که فرزندش را فرستاد، چندین فرزندش را فرستاد ، کسی او را اجبار کرده بود که فرزندانش را بفرستد؟، اما فرزندان خود را فرستاد او الآن در انتخابات شرکت می کند اما خیلی ها در این کشور با رأی این مردم بالا آمدند، عنوان و آبرو پیدا کردند ، آبرویشان را بجای اینکه خرج این نظام کنند الآن خرج اسرائیل می کنند، وای بر شما ، به کجا رسیده کار شما ؟ ، این آبرویی که از این مملکت جذب کردی، این آبرو را برای آمریکا و دشمنان این مردم گذاشته ای، این ها باید جواب دهند این فتنه انگیزی هایی که دارند انجام می دهند.

اما خطاب به دشمنان می گوییم ان شاءالله مثل همه بدخواهانی که در این سال ها به امید فردای فروپاشی ایران توطئه کردند ولی خود نابود شدند امروز هم با حضور طوفانی و پر شور مردم آرزوی های خیالی خود را به گور خواهید برد.

روز درختکاری گرامی می داریم درخت و این سبزه زار هدیه های زیبای خداوند متعال برای بشر و زندگی با نشاط ، برای چشم روشنی انسان است . از تمام مردم استان دعوت می کنیم در طرح کاشت یک میلیارد اصله درخت در چهار سال که با فرامین و رهنمودهای رهبری معظم انجام می شود و ۱۶ میلیون آن سهم استان است به مسئولین کمک کنند، این طرح مردمی است و آثار بسیار مطلوب داخلی و خارجی دارد خصوصاً در استان که بحث تولید کربن بالا است این کار ضروری است و تشکر می کنیم از اداره کل منابع طبیعی که مقدمات این طرح را برای مردم عزیز فراهم کردند و مشارکت بدهند و گزارش هم به صورت مفصل به مردم بدهند و مردم را دخیل کنند حتماً ان شاءالله انجام شود.

اما مسأله ای که لازم است چند جمله ای در مورد آن پرداخته شود برگزاری برخی از جشنواره ها و حواشی پیرامون آن بود در مرکز استان که حواشی تأسف باری داشت.

اولاً این را همه می دانند که اسلام دین نشاط است، اسلام دین سرزندگی است، اسلام می فرماید غم و غصه خود را پیش برادر مؤمن نیاور، خندان و خوش رو باش در معاشرت، اوقات زندگی را تقسیم کن و قسمتی را برای تفریحات اما هیچ وقت گناه سرزندگی نمی آورد و خداوند و روایات می فرمایند ما شفا را در حرام قرار ندادیم  و هیچ وقت هم سرزندگی و نشاط در گناه نیست و اگر قرار بود گناه و لعب و لهب و حتاکی به مقدسات نشاط و شادی و سرزندگی بیاورد الآن غرب غرق در این مسائل باید سرزنده تر بودند و نباید افسردگی می داشتند و حال اینکه یکی از داروهای پرمصرف غربی ها داروهای ضد افسردگی می باشد با اینکه غوطه ور در این مسائل فاسد و ضد اخلاق و این ها هستند پس این قرص ها و داروها برای چیست؟، اگر قرار بود این ها برای انسان شادی بیاورد گناه این سران کشورهای غربی غرق در لذت های معنهوی هستند ، آدم مهربان که ظالم نیست اما این ها ظالم ترین انسان ها هستند.

پس گناه چیزی نیست که برای انسان شادی بیاورد و بیشتر انسان را، قلب انسان را کدر می کند و قصی القلب می کند، گناه خاصیتش این است، چرا؟، قلب انسان را خدا آفریده و خدا می فرماید با یاد خدا دل آرام می شود. این را بدانند و بعداً تأبیر نکنند اسلام با این مسائل مخالف است با شادی و نشانه اش هم این جشن ها و جشنواره های بزرگی بود که گروه های مردمی کنار ساحل و جاهای دیگر به تعداد زیاد برای مردم فراهم کردند، مساجد.

اما آنچه را که اتفاق افتاد این ها خلاف فرهنگ اصیل اسلامی، ایرانی و بومی این خطه بود. فرهنگ بوشهر یعنی فرهنگی که رادمردی مثل رئیسعلی دلواری را تربیت می کند که کمر استعمار انگلیس را می شکند اینجا و ایران مدیون رئیسعلی دلواری و بوشهر است. فرهنگ بوشهر یعنی جایی که در دل خودش شیخ شهید ابوتراب عاشوری را تربیت می کند که نقشه های ساواک را به هم می ریزد، عطر دل انگیز انقلاب را برای این مردم به ارمغان می آورد . فرهنگ بوشهر یعنی نادر مهدوی که هیمنه ی آمریکا را در خلیج فارس در هم می شکند، این فرهنگ ، فرهنگ الهام بخش است، فرهنگ بوشهر یعنی فرهنگ جود و سخایی که نمونه است در ایران یعنی این فرهنگی که در قصه عتبات جزء برترین های بوشهر است ، فرهنگی که این مردم کمترین سالمندان را در خانه سالمندان در کشور دارند.

بعد شما نماد رئیسعلی را بیایی تغییر دهی و یک نماد دیگری را قرار دهید ، ابزاری ، فلان ساز را قرار دهی، این فرهنگ باید حرکت ایجاد کند و الهام بخش باشد نه اینکه فرهنگ جامعه و انسان را از اهداف والای خود دور کند، این ها که فرهنگ نیست و همانی است که غربی ها دنبال این هستند که کشور مبتلا به این مسائل شود و از آرمان هایش دور شود لذا این کاری که انجام شد جفا بود در حق این فرهنگ و باید مسئولین محترم که مجوز دادند و یا نظارت نکردند باید به مردم پاسخ دهند که چرا این اتفاق افتاد و نظارت و تمهیدات لازم صورت نگرفت؟ چرا کار باید به جایی برسد که رسانه غربی بی بی سی جولان بدهد و تبلیغ کند بوشهر را با این نام و رسم بشناساند. ما از همه کسانی که کوتاهی کردند مطالبه جدی می کنیم ، باید بیایید و تا آخر پاسخگو باشید، ما آنچه که قانونی و شرعی باشد مخالف نیستیم اما آنچه که اتفاق افتاد نه قانونی بود و نه شرعی بود.

ن فکر می کآ