نمازجمعه ۳۰ دی ماه ۹۰
خطبـه اول
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم چرا که تقوا بهترین زاد و توشه برای سعادت اخروی و برترین راه برای جلب محبت الهی در حیات دنیوی است.
در خطبه اول بنابراین گزارده‌ایم که از راه خدا سخن بگوییم، راه خدایی زندگی کردن، راهی که خدا با ما است و ما هم با خدا هستیم، راهی که راه خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلی‌الله علیه‌وآله‌وسلم)، راه قرآن، راه اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام)، راه انبیاء و راه کسب سعادت و رستگاری در دنیا و آخرت است.
راه خدا بر زبان رسول خدا شنیدنی است و به مناسبت رحلت پیامبر گرامی اسلام، شهادت امام مجتبی و ثامن الححج علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیهم السلام)، راه خدا را از زبان رسول خدا می شنویم، باشد که سرلوحه زندگی‌مان قرار گیرد و در مسیر عبودیت خدا، راهنمای ما در زندگی باشد. فردی خدمت رسول خدا محمد بن عبدالله(ص) آمد، عرض کرد: یا رسول‌الله، برخی از انسان‌ها در فضاهای سخت و بحرانی زندگی مثل جنگ برای جمع‌آوری غنیمت به میدان می‌روند، برخی برای نام‌آوری، برخی برای پیدا کردن موقعیت، یا رسول‌الله چه کسی در راه خدا هست؟ آن حضرت فرمودند: «مَنْ قَاتَلَ لِتَکونَ کَلِمَهُ اللهِ هی العُلْیَا، فَهوَ فی سبیلِ اللهِ» هر کس جهاد کند و بجنگد در راه خدا، برای این که دین خدا،ا آیین اسلام، و فضای تدین و دیانت را حاکم کند او در راه خدا است اما کسانی‌که اخلاص ندارند به خودگرایی و خودپرستی مبتلا هستند و اینها در راه خدا نیستند، به همین خاطر یکی از ارکان مهم خدایی زندگی کردن، اخلاص در عبودیت است.
عبودیت یعنی اعتقاد، رفتار و اخلاق اسلامی داشتن، اما رکن اساسی عبودیت که به آن جان می‌بخشد و ارزش می‌بخشد، اخلاص است. ایمانِ انسان باید دارای اخلاص باشد، تقوی انسان باید دارای اخلاص باشد، اخلاق انسان نیز باید دارای اخلاص باشد. اخلاص در ایمان به چه معنا است؟ یعنی انسان مؤمن در عرصه‌ی اعتقدادت و عرصه تدین باطنی، خودش را کاملاً معماری الهی کند، ذره‌ای در فضای ایمانش انحراف، انحطاط و شرک نباشد. در عرصه تقوا و رفتار، تمامی رفتارش منطبق با دین و برای خدا باشد و در عرصه اخلاق، برای خدا دارای خوی و خلقی الهی باشد. به همین خاطر است که اخلاص مانند روح است و اعمال و اخلاق مانند جسم هستند، لذا اگر کسی دارای رفتارهای دینی و اخلاق دینی باشد اما برای خودگرایی، خودپرستی و ریا، رفتار و اخلاقش اصلاً ارزشی ندارد.
ما در نماز از خداوند صراط مستقیم را می‌خواهیم، صراط مستقیم یعنی عبودیت، یعنی راه خدا، اما در سوره حجر تفسیر شده که صراط مستقیم یعنی عبودیت به رنگ اخلاص. ابلیس وقتی از درگاه خدا بیرون رانده شد، گفت: «رَبِّ بِمَا أَغْوَیْتَنِی لأزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الأرْضِ وَلأغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ * إِلا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» خدایا به خاطر این تنبیهی که مرا کردید تمام انسان‌ها را فریب می‌دهم، با چه چیزی؟ با دنیا و دنیاگرایی، زندگی دنیا و دنیاپرستی، که برای آن‌ها زیبا جلوه می‌دهم، کسانی که در مسیر عبودیت تو هستند و مخلص هستند و اخلاص دارند یعنی صددر صد خدایی هستند در عرصه ایمان، در عرصه تقوا، رفتار و در عرصه اخلاق، خداوند «قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیمٌ» این همان صراط مستقیمی است که شما در نماز از من می‌خواهید و می‌گویید «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ» عبودیتِ اخلاصی، بندگی تمام‌عیار خدایی.
رسول خدا (صلی‌الله علیه‌وآله‌وسلم) می‌فرمایند: خداوند هیچ عملی را قبول نمی‌کند «اِنَّ اللّهَ لا یَقْبَلُ اِلاّ ما خَلصَ لَهُ» مگر آن اعمالی که خالصاً برای او است، بعد رسول خدا(ص) می‌فرمایند: «اخلص دینک» ای انسان، دینت را خالص برای خدا گردان، آن وقت «یکفک القلیل من العمل» یک عمل کم هم خیلی ارزش دارد چون عملی که خالص بود، عملی که الهی بود، کم آن هم زیاد است و خیلی ارزش دارد. اما اعمال بسیار اگر خدایی نباشد هیچ ارزشی ندارد، ارزش اعمال انسان به درجه‌ی اخلاص او است، لذا خداوند می‌فرماید: «قَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ * أَنْفِقُوا فی سَبیلِ اللَّهِ * هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ * لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ» همه قید فی‌سبیل‌الله دارد. تمام ارزش این کارها به درجه‌ی خدایی آن و درجه اخلاص آن است.
خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلی‌الله علیه‌وآله‌وسلم) می‌فرماید: اگر می‌خواهید بدانید علامت مخلص چیست این چنین بیان می‌کند، «اما عَلامَهُ المُخْلصِ فارْبَعَهٌ» کسی که خالص شده و پاک است از انحراف‌های غیر خدایی، چهار علامت دارد: ۱- «یَسْلَمُ قَلْبُهُ» قلب او سالم است، قلب او در گروی دنیاگرایی نیست، پُست نیست، مقام نیست، شهوت و شهرت و قدرت و منیّت و این امور نیست، قلب او کامل برای خدا است. ۲- «تَسْلَمُ جوارِحُهُ» رفتار او کاملاً منطبق با برنامه‌های دین است، وجود و جوارح او گناه نمی‌کند، تسلیم خدا است، دست، زبان، هوش، چشم، قدم، قلم و تغذیه او تسلیم خدا است. ۳- «بَذَلَ خَیْرَه» خیر را اشاعه می‌دهد، فقط کار خوب از او دیده می‌شود. ۴- «کَفَّ شَرَّهُ» شر خود را حفظ می‌کند که به دیگران لطمه نزند. و بعد می‌فرمایند: «طوبى للمخلصین أولئک مصابیح الهدى» ای درود بر مخلصین، اینها چراغ‌های روشن هدایت هستند، «و تنجلی منهم کُلّ فتنه ظلماء» فتنه‌ها که روی می‌آورد اینها خورشید افشای فتنه هستند و مردم را هدایت می‌کنند که گرفتار فتنه نشوند.
امام جواد (علیه‌السلام) می‌فرماید: «اَفْضَلُ الْعِبادَهِ الاِْخْلاصُ» بهترین عبادت اخلاص است چون اگر اخلاص نباشد هیچ چیزی عبادت تلقی نمی‌شود. امیر مؤمنان (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «الاخلاصُ مِلاکُ العِبادَهِ» اخلاص است که به عبادت ارزش می‌دهد، «و فِی الاِْخْلاصِ یَکُونُ الْخَلاصُ» با اخلاص، انسان نجات پیدا می‌کند از عذاب، و می‌فرمایند: «کَیْفَ یَسْتَطیعُ الإخْلاصَ مَنْ یَغْلِبُهُ الْهَوى» چه کسی می‌تواند ادعا کند و قدرت بر اخلاص داشته باشد، کسی که هوای نفس بر او غالب شده و تحت تأثیر نفس اماره است. به همین خاطر است یکی از ارکان اساسی راه خدا از زبان رسول خدا، اخلاص در همه ابعاد زندگی انسان است. به همین خاطر است که اهل بیت عصمت و طهارت و رسول خدا در آموزه‌های هدایتگر انسانیِ خود، بر عنصر اخلاص توجه ویژه‌ای دارند چون ارزش هر کار در عرصه قبولیِ آسمانی آن، اخلاص است.
امیر مؤمنان(ع) می‌فرمایند: «طُوبى لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ وَعِلمَهُ وَحُبَّهُ وَبُغضَهُ وَأَخذَهُ وَتَرکَهُ وَکَلامَهُ وَصَمتَهُ وَفِعلَهُ وَقَولَهُ» درود خدا و بهشت برین از آن کسی باد که عملش را برای خدا خالص گردانیده، دانش او نیز این چنین است، دوست داری او نیز در عرصه زندگی چه زندگی فردی و چه زندگی خانوادگی، چه زندگی اجتماعی و چه زندگی سیاسی بر اساس خدا سالاری و خدامحوری است، برخوردهای او، طرد کردن‌های او و منع او، آن هم بر مدار خدایی است. گرفتن، رها کردن، سخن، سکوت، کردار و گفتار او لله رب العالمین است.
اگر کسی خد را داشت و هیچ چیز نداشت همه چیز دارد چون خدا را دارد و اگر کسی همه چیز داشت اما خدا را نداشت هیچ چیز ندارد چون خدا را ندارد. اخلاص نشان از این دارد که مُخلَص و مُخلِص خدا را دارد پس همه چیز دارد، پس عزیزان، با اخلاص می‌شود همه چیز داشت، چون انسان مخلص است انسان است مورد عنایت خدا و خداوند تنها او را می‌پذیرد. ابلیس می‌گوید: «لأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلاَّ عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ» همه را فریب می‌دهم مگر بندگان خالص تو از میان آنان را، خداوند می‌فرماید: «هَذَا صِرَاطٌ» این همان راه راست است، عبودیت به رنگ خدا یعنی اخلاص. خدایا همه ما را اهل اخلاص قرار بده …
خطبـه دوم
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم چرا که تقوا کلید گنج رستگاری و طریق جلب محبت الهی در حیات دنیوی و اخروی است.
در خطبه دوم پیرامون چند موضوع به اختصار سخن می‌گوئیم.
مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای(دامت برکاته العالیه) نکات بسیار مهمی اخیراً در عرصه انتخاباتی که پیش رو داریم در رابطه با مجلس شورای اسلامی مطرح فرمودند که باید سرلوحه تمامی مسئولین، مردم و داوطلبین قرار بگیرد. آن حضرت فرمودند: حضور حداکثریِ مردم یک امری است که باید تحقق یابد و مردم در عرصه انقلاب اسلامی همواره این چنین بوده‌اند و در این انتخابات نیز این چنین خواهند بود. حضور پرشور و سراسر شعورِ مردمی با نگاه ولایی قطعاً موجب اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و اقتدار این نظام در مقابل دشمنانِ قسم‌خورده‌ی آن خواهد شد.
دومین نکته‌ای که فرمودند مراعات قانونمداری در همه حوزه‌ها و عرصه‌ها است. در عرصه تأیید، در عرصه‌ی اجرای انتخابات، در عرصه‌های بعد از انتخابات حتی اعتراضات، باید در بستر قانون و در یک فضای صمیمی و آرامش برگزار شود چرا که شما دیدید در فتنه ۸۸ این عدم قانونمداری و عدم تمکین سران فتنه، چه مشکلاتی برای نظام در عرصه داخلی و بین‌المللی ایجاد کرد.
سومین نکته که قابل توجه است این معنا است که فضای انتخابات باید در عین رقابتی، پرشور، باید سراسر منبعث از بصیرت سیاستِ اسلامی باشد و در یک فضایی پر از آرامش، با دقت این کشتیِ سیاست نظام به ساحل کمال خود برسد.
معظم له در عرصه‌ی ویژگی‌های یک نماینده‌ی اصلح در بیانات خود فرموده‌اند که ۱- تدین، دارا بودن تقوای سیاسی، اخلاق سیاسی، دیانت، اسلام مداری و در فضای وجودش سراسر اسلامیت و تدین حاکم باشد. ۲- تعهد و کاردانی. حضور در مجلس شورای اسلامی کار فوق‌العاده تخصصی است، باید فرد هم متعهد باشد در عرصه کار و هم کاردان. ۳- عدم وابستگی به کانون های ثروت و قدرت، چرا که مجلس شورای اسلامی نمایندگان مردم هستند نه نمایندگان اهل ثروت و قدرت، چون اگر این‌چنین باشد قطعاً اندیشه ثروتمندان و قدرت گرایان توسط این نمایندگان در مجلس اظهار می‌شود. ۴- دلسوزی و خدمتگزاری به نظام مقدس اسلامی و مردم عزیز. باید دلسوز باشند، خدمتگزار باشند. ۵- نمایندگی را یک خدمت بدانند نه یک فرصت برای کسب قدرت و ثروت. خود را ذوب در خدمت به اسلام و نظام کنند، خود را برای اسلام و انقلاب بخواهند نه اسلام و انقلاب را برای خود. ۶- و در آخر که جوهره‌ی اساسی نمایندگان باید باشد این را مردم بیان می‌کنند. مردم ایران به تمام داوطلبان و به تمام کسانی که می‌خواهند وارد مجلس شورای اسلامی شوند یک نصیحت بزرگ دارند و آن نمایندگانی باید به مجلس بروند با این خصوصیات، که جانشان، روحشان و مسیرشان، ولایت و ولایت مداری باشد.
ما از تاریخ حکومت امیر مؤمنان(ع) آموخته‌ایم و از متون فاخر دین نیز آموزش‌دیده‌ایم که اگر اسلام و جامعه‌ای بر مدار ولایت باشد موفق است و مصون از حملات و تهاجم بیگانگان است و مقتدر و قوی است. و اما هر گاه دور از ولایت شود شکست او قطعی خواهد بود. هم‌اینک خداوند به ما یک موهبت و هدیه الهی داده است، ذخیره‌ای از ذخایر آسمانی خدا، بزرگ مردی از تبار حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، رهبری که مردم تمام وجودشان عشق، محبت و ولایت به او است و با تمام جان از حریم ولایت دفاع می‌کنند و آن مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (دامت برکاته العالیه) است. به همین خاطر تمام نمایندگان باید نمایندگانی ولایی باشند و شما می‌دانید در عرصه سیاست اگر کسی نگاه ولایی نداشته باشد اصلاً مشروعیت سیاسی ندارد. مشروعیت نظام ما و مسئولین ما به ولایت‌مداری آن‌ها است و مجلسی که ما در انتظار آن هستیم باید سرلوحه آن ولایت‌مداری و در عرصه های مختلف با نگاه مقام معظم رهبری طراحی شود.
روز شنبه روز گرامیداشت سنت حسنه‌ی وقف است. وقت صدقه‌ی جاریه و ماندگار است و واقف با این کار، زنده‌مانیِ گنجِ کسب ثواب و عاملی برای دفعِ عقاب برای خود ایجاد می‌کند. توصیه می‌کنم همه عزیزانی که توانایی دارند در این عرصه ورود پیدا کنند و برای دنیا و آخرت خود موقوفاتی داشته باشند.
روز چهارشنبه، سالروز هجرت پیامبر گرامی اسلام محمدبن‌عبدالله (ص) و مبدأ تاریخ هجری قمری و شب آن «لیله المبیت» است. شبی که امیر مؤمنان(ع) در بستر پیامبر گرامی اسلام(ص) خوابید تا آن حضرت به سلامت به مدینه رود و این نشان از عظمت ولایت‌مداری و حمایت از رهبریت توسط امیر مؤمنان(ع) است، آموزه «لیله المبیت» این است جان برای ولایت و رهبریت گذاشتن. گرامی می‌داریم این روز را و امیدواریم آموزه‌های این هجرت که موجب گسترش اسلام و حکومت اسلامی شد همواره نزد خواص و عوام مراعات شود.
هفته آینده هفته حزن و اندوه اهل بیت (علیهم السلام) است، رحلت رسول خدا(ص)، امام مجتبی و امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیهم السلام) است. السلام علیک …