نمازجمعه ۱۸ آذر ماه ۹۰
خطبـه اول
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
همه شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم، چرا که تقوا بهترین زاد و توشه برای سعادت اخروی و برترین راه برای جلب محبت الهی در حیات دنیوی است.
در خطبه اول بنابراین گزارده ایم که از راه خدا سخن بگوییم، راه خدایی زندگی کردن، راهی که خدا با ما است و ما هم با خدا هستیم، راهی که راه قرآن است، راه انبیاء است، سرانجام آن بهشت برین، راهی که در صدر آن و پیشاهنگ آن خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلی‌الله علیه وآله وسلم) است. راهی که در قرآن از آن به عنوان صراط مستقیم تعبیر شده و در سوره حمد، خداوند تمام مکلفین را در نماز به این معنا واجب می‌کند که از ذات اقدس او بخواهیم که ما را به آن راه هدایت کند.
راه خدا عبودیت است، و یکی از تجلیّات راه خدا، راه حسین (علیه السلام) است، راه اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، سیره ایمانی، تقوایی و اخلاقی حضرت اباعبدالله حسین(علیه السلام) همان راه خدا است، راه خدا در راه حسین(علیه السلام) تجسم عینی یافته است. بدین خاطر است که خداوند این چنین مقدر کرده است که راه حسین(علیه السلام) تا ابد زنده بماند چرا که راه حسین(علیه السلام) راه خدا است و بیان مکتب حسین(علیه السلام) به ویژه در محرم و صفر، آموزشی آسمانی است برای کسانی که خواهان راه کمال و راه خدا هستند. راه خدا تجلی در راه حسین(علیه السلام) یافته است، مصباح الهدی و سفیته النجاه است.
راه اباعبدالله الحسین(علیه السلام) چند شاخصه‌ی مهم دارد که در خطبه اول به آن می‌پردازیم. اولین شاخصه راه حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) ایمان است. ایمان به خدا، به محتوای دین و دیانت، ایمان به آخرت ایمان، ایمان به قرآن و ایمان به اسلام. اولین شاخصه راه حسین(علیه السلام) که همان راه خدا است ایمان مداری است. انسانی که خود را در محضر خدا می‌داند و می‌بیند و سراسر وجودش مالامال از اعتقاد به دین است، این اولین شاخصه راه حسین(علیه السلام) است، «الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَـئِکَ لَهُمُ الأَمْنُ» بی‌تردید کسانی‌که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را به ظلم، یعنی به شرک، کفر و نفاق نیالوده‌اند برای اینان امن و ایمنیِ الهی در دنیا و آخرت است.
دومین شاخصه راه حسین(علیه السلام) تقوی محوری است. یعنی انسان گناه نکند و انسان مبتلا به معصیت و خطا نشود. به همین خاطر است که خداوند در قرآن فرموده است «اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ» تا می‌توانید مراعات تقوای الهی کنید «اتَّقُوا اللَّهَ ان کنتم مؤمنین» تقوای الهی را مراعات کنید اگر ایمان دارید، تقوا یعنی انسان بر مدار دین خدا زندگی کند و گناه نکند.
سومین شاخصه راه حسین(علیه السلام) هدایت است، یعنی راه حسین(علیه السلام) یکی از ویژگی‌های آن این است که رهروان این راه، هم خود هدایت یافته هستند و ایمان و تقوا دارند و هم جامعه را هدایت می‌کنند امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند «کُنتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ» رهروان راه حسین(علیه السلام) کسانی هستند که بهترین امت هستند، بهترین گروه هستند، امربه‌معروف می‌کنند و نهی از منکر می‌نمایند.
چهارمین ویژگی راه حسین(علیه السلام) مجاهدت است، جهاد در راه خداست « وَ جاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِه » خداوند می‌فرماید: ای مؤمنان، ای مسلمین، در راه خدا آن گونه که خدا شایسته است مجاهدت کنید و خداوند فضاهای سخت زندگی را مقدر کرده است که انسان‌ها امتحان شوند «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنْکُمْ وَالصَّابِرِینَ» این امتحان‌های سخت که شما باید مجاهدت کنید خداوند مقدر کرده است تا معلوم بدارد که کدام یک از شما اهل جهاد هستید، کدام یک از شما اهل صبر و شکیبایی در راه خدا هستید و آنانی که این‌گونه نیستند مشخص شوند.
و پنجمین شاخص، شهادت‌طلبی است. راه حسین(علیه السلام) راه شهادت است. یعنی مجاهدت تا سر حد شهادت «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ» خداوند از مؤمنین خریداری نموده است جانشان و اموال و دارایی شان را، خریداری نموده است به چه چیزی؟ جان و مال را می‌گیرد و چه چیزی به جای آن ارائه می‌کند؟ به چه قیمتی خداوند جان و مال انسان ها که زودگذر است هم جان و عمر و هم مال انسان را می‌گیرد و چیزی می‌دهد، قیمت چیست؟ «بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ» خداوند به آنها بهشت می‌دهد «یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ» این مومنان این گونه هستند که مجاهدت و مبارزه می‌کنند در راه خدا، «فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ» می‌کشند و کشته می‌شوند، «وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا» این وعده خدا است که به مؤمنان در قبال جهادشان، بهشت برین ارزانی می‌دارد، «فِی التَّوْرَاهِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ» و این در تورات، انجیل و قرآن نیز آمده است.
شاخصه‌ی راه حسین(علیه السلام)، ایمان مداری، تقوی محوری، هدایت کاری، مجاهدت و شهادت‌طلبی است. به همین خاطر اگر ما می‌خواهیم راه حسین(علیه السلام)را دنبال کنیم، حسینی باشیم و پیرو مکتب حسین(علیه السلام) باشیم باید این‌گونه باشیم که ایمان ما، تقوای ما، هدایتگری ما و مجاهدت تا شهادت مبنای زندگی ما باشد، نکند خدای ناکرده راحت‌طلبی دنیا بر ما چیره شود و این گونه شویم که بگوییم ایمان و تقوا داریم اما مجاهدت نداریم، به وقت شهادت‌طلبی، شهادت خیر، به وقت امر به معروف و نهی از منکر با آن فرازهای سخت آن خیر، آن وقت، راه حسین(علیه السلام) راه زندگی ما نیست. راه حسین(علیه السلام) راهی است که دارای ابعاد وسیعی است و همان‌طور که حضرت اباعبدالله حسین(علیه السلام) در کربلا به ما نشان داد که در آن بحران این‌گونه ورود پیدا کرد و حماسه آفرید ما هم باید در زندگی این‌گونه باشیم و برای خاطر حمتسه ای بیافرینیم که جزا و پاداش آن رضایت الهی و کسب بهشت برین است.
خدایا همه ما را پیرو مکتب حسین(علیه السلام) بگردان.
خطبـه دوم
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش می‌کنم چرا که تقوا کلید گنج رستگاری و طریق جلب عنایات الهی در دنیا و آخرت است.
در خطبه دوم پیرامون چند موضوع به اختصار سخن می‌گوئیم.
روز شنبه، روز جهانی حقوق بشر و سالروز تصویب اعلامیه حقوق بشر در سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ میلادی است. اعلامیه‌ای که به ادعای صیانت از حقوق بشر در کل جهان تنظیم شد ولی متأسفانه هم در بندهای این اعلامیه مراعات حقوق بشر نشده است و نه در اجرا همان مصوباتی نیز اجرا می‌شود. اعلامیه حقوق بشر و سازمان حقوق بشر هم‌اینک دستاویز و اهرم فشاری برای جهان استکبار شده است برای فشارهای مختلف بر کشورهای مستقل، انقلابی و مسلمان. سازمان حقوق بشر، تبعیض و فساد در اشکال مختلف اعمال می‌کند، جنایت‌های غرب را نادیده می‌گیرد، جنایت‌های رژیم اشغالگر قدس را در فلسطین و در لبنان نادیده می‌گیرد، جنایاتی که در صبرا و شتیلا انجام داد، در غزه انجام می‌دهد، فشارهای مختلف و تبعیضات مختلفی که در آمریکا و کشورهای اروپایی ملاحظه می‌کنید را نادیده می‌گیرد، سرپوش می‌گذارد، محکوم نمی‌کند اما یک دستگیری و یک حکم قضایی اسلامی که در همه‌ی مراکز و محاکم قضایی حکم آن معلوم است در ایران آن را محکوم می‌کند و به عنوان یک حکم غیر بشری اعلام می‌دارد.
هم‌اینک سازمان حقوق بشر در فضای حقوقیِ بین‌المللی، یک دستگاه و یک نهاد سیاسی شمرده می‌شود و یکی از اهرم‌ها و سازمان‌هایی است که عمله‌ی دست آمریکا و جهان غرب است و هیچ اعلامیه‌ای، هیچ حاکمی و هیچ قضاوتی که این سازمان ارائه می‌کند مشروع نیست و نزد انسان‌های آزاده و کشورهای انقلابی مورد اعتنا نیست و آبروی خود را در طول تاریخِ حیات خود با این کارها از بین برده‌اند و روزافزون نیز از بین می‌برند.
تشکر و قدردانی می‌کنم از تمامی تلاشگران عرصه سوگ و عزای حسینی، مساجد، بانیان آن، هیئت امنا، عزاداران، مرثیه سرایان، نوحه گران، مداحان، دسته‌جات، صداوسیما و همه کسانی که در عرصه مدح و مرثیه‌ی حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) کوشش کردند، دسته‌جات عزاداری، هیئات عزیز و این عزیزانی که با عشق به اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و عشق به مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای به عنوان نماد عینی مکتب حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) عشق می‌ورزند و در عرصه تاسوعا و عاشورا، حماسه می‌آفریند.
این عزیزان، شما عزیزان و روحانیت عزیز باعث شده‌اید که خورشید مکتب اباعبدالله الحسین(علیه السلام) بی‌غروب بماند. جداً تشکر می‌کنم، من شب‌ها به مساجد می‌رفتم، هیئت‌ها می‌رفتم، تکایا می‌رفتم، دسته‌جات می‌دیدم، با تمام وجود، عشق و خلوص این عزیزان از خودِ بانیان مساجد تا مرثیه‌سرایان و نوحه‌گرایان و دسته‌جات و هیئت‌ها و بانیان هر کس و هر عزاداری که می‌دیدید با خلوص نیت، عشق به مکتب حسین(علیه السلام) می‌ورزد و این رمز ماندگاری ایران، تشیع و انقلاب ما است. تا نام حسین(علیه السلام) است این انقلاب است، تا اشک بر حسین(علیه السلام) است باران رحمتِ خدا است، ما هرچه داریم از حضرت اباعبدالله حسین(علیه السلام) داریم، از مکتب حسین(علیه السلام) داریم و این موهبتی است الهی که خداوند به این مملکت هدیه کرده است. جداً تشکر می‌کنم از همه شما عزیزانی که در این عرصه تلاش کردند، جوانان که با دست خالی که من می‌دیدم خود چادر زده‌اند در کوچه‌ها و در میدان‌ها، این هیئت‌های عزیز با کمترین امکانات، بزرگ‌ترین حماسه حسینی را می‌آفرینند. این مداحان عزیز و این نوحه‌گرها، شما عزاداران، زنجیر زنان و دسته‌جات با حداقل امکانات اما حماسه حسینی می‌یافرینید هر سال بهتر از سال‌های قبل، و شما بدانید که هر گاه ما به حسین(علیه السلام) نزدیک‌تر شویم یعنی قرب الهی پیدا کرده‌ایم و قرب الهی موجب این می‌شود که خدا به ما عنایت ویژه کند.
ما باید در رابطه با برنامه حضرت اباعبدالله حسین(علیه السلام) سه کار مهم کنیم: یک، محتوا‌بخشی و غنی سازی برنامه‌ها، باید برنامه‌ها محتوا داشته باشد و غنی باشد از آموزه‌های مکتب حسینی، لذا منابر و روحانیت باید در تین عرصه حضور داشته باشند و آموزه‌های مکتب اباعبدالله حسین(علیه السلام) را عرضه کنند. دوم، جذابیتِ مشروع و متناسب سازی فضا با مخاطب به ویژه جوانان و نوجوانان. شما هر چه هیئت جوان و نوجوان بسازید جا دارد، مساجد ما جاذبه برای جوان و نوجوان داشته باشد جا دارد، به همین خاطر باید این هیئت‌ها تقویت شوند، مساجد تقویت شوند، حسینیه‌ها تقویت شوند، روحانیت تقویت شوند، نوحه گران تقویت شوند، این مجموعه تقویت شود، فضا برای جذب جوان و نوجوان فراهم بیاید، و سوم پیشگیری از حواشی‌ای که متأسفانه گاهی در برخی از مراسمات دیده می‌شود و موجب آزردگی خاطر مؤمنین می‌گردد، اینها هم با مدیریت باید ان‌شاءالله این حواشی هم که ناخواسته است زدوده شود تا فضایی فراهم آورد که دعای خیر آقا امام زمان (عج) شامل حال این مجموعه‌ی شریف و این جلسات و این سوگ‌های غنی و آسمان گردد.
السلام علیک یا ابا عبدالله …