نمازجمعه ۱۷ مهر ماه ۹۴

خطبه اول

بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی توصیه میکنم.آقا امیر المومنین در مورد تقوا فرمودند که: «۱» بندگان خدا با تقوا باشید تقوا حق خدا بر شماست«۲»نتنها تقوا حق خدا بر شماست ، شما هم با تقوا استحقاق پیدا می کنید نسبت به خدا در حقیقت انسان متقی یک معامله ای با خدا دارد هم ادای حق خدا می کند با تقوا هم اینکه مستوجب پاداش می شود و استحقاق اجر و مزد از خدا پیدا می کند«۳» برای تقوا از خدا کمک بگیرید فردا هم با تقوا می توانید جواب خدا دهید«۴»تقوا امروز سپر است ،محافظ شماست«۵» اما فردا تقوا مسیر بهشت است.با تقوا باشیم تا خداوند به ما کمک کند و مسیر حق و حقیقت و سعادت را به ما نشان بدهد.موضوعی که در استمرار فرمایشات امام جمعه محترم سبک زندگی اسلامی را ایشان مطرح می فرمایند بحث وفای به عهد و ادامه ی آن مباحث است بنده مقداری از این بحث را تقدیم حضور معمومین جمعه و کسانی که امروز برای نماز جمعه حاضر شدند تقدیم میدارم ان شاءالله تتمه بحث در خطبه های بعد. موضوع بحث ما وفای به عهد است یکی از موضوعات مهم اخلاقی که در معارف دینی ما که هم در قرآن و هم در روایات به آن تأکید شده است وفای به عهد است. ابتداُ مفهوم و معنای وفای به عهد را خدمتتون عرض کنیم ترجمه ای از این کلمه داشته باشیم . عهد در کتاب لغت به معنای پیمان معنا کرده اند قرارداد. آن چیزی که می شه در معنای عهد با دقت به آن رسید در حقیقت عهد و پیمان یک نوع مسؤلیت است ، یک نوع مسؤلیت پذیری بین دو نفر که اینها با همدیگر هم عهد و هم پیمان می شوند. قرار داد می بندند. در حقیقت این دو نفر بر خودشان واجب می گردانند که ایفا کنند این مسئولیت را که به عهده گرفتند . کسی که این مسؤلیت را که به گردن گرفته است ایفا کند می گویند وفای به عهد کرده است، اما کسی که این پیمان رابشکند و این مسؤلیت را انجام ندهد او را به پیمان شکنی ، بی وفایی متهم می کنند.آقا امیر المؤمنین علی(ع) در نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر می فرماید که  مالک مواظب باش قرارداد هات نسبت به مردم را ملاحظه کنی وقتی که پیمان می بندی ، وعده میدهی ، قرارداد می بندی با مردم و رعیتت این یک تعهد است این یک عهده  ، یک پیمانه ، یک مسؤلیت ایت. مواظب باش نشکنی مسؤلیت را.آقا امیرالمومنین می فرماید: این زشتی پیمان شکنی مربوط با اسلام هم نیست . تمام مردم با تفرق آرایی که دارند، اعتقادات مختلف که دارند ، مذاهب مختلفی که دارند ، ادیان مختلف که دارند حتی دوران جاهلیت مشرکین هم وقتی که قرارداد می بستند به قرار دادشون اعتماد می کردند .تقبیح می کردند کسی که پیمان را بشکند. چون این یک امر مقدس انسانیست و ربطی به ادیان هم ندارد . ادیان در حقیقت تایید می کنند این مسأله را ، امضا می کنند این مسأله را، لذا مشرکین هم بر عهد ها و پیمان های خودشان پا بر جا بودند با استقامت می ایستادند .چون که قداست داشته پیمان و تعهد و عهد بستن. از این عهد تأبیر به میثاق می شود ، تأبیر به ذمه و به گردن گرفتن می شود . می گویند تو ذمت اینه یعنی به گردنت اینه یعنی این پیمان به گردن گرفتی شما متعهد شدی لذا بحث وفای به پیمان ، وفای به عهد اینها اختصاص به دین ما ندارد بلکه همه ادیان ، بلکه انسانیت بر این مبنا قرار گرفته است. آقا امیرالمومنین می فرماید زمان خودش را تعریف می کند اما به نظر میرسد دید امام سیر و مسیر آن زمان را تا امروز همه طی کرده ، دیده همه جا را .میگه متأسفانه روزی روزگاری رسیده که چه تو بازار ما چه تو میدان های مختلفی که عهد و پیمان با همدیگر می بندند اگر کسی اهل غدغ باشد ، اهل پیمان شکنی باشد می گویند آدم کیسیه ، می گویند آدم زیرکیه، می گویند آدم سیاستمداریه .چرا؟ بخواطر اینکه اول تعهد مب کند ، اول قصم میخورد ، اول پیمان می بندد ولی بعد پیمانش رو می شکنه . این زیرکی نیست این غدغ است ، این حیله است به تأبیرآقا امیر المومنین: «۶»معاویه سیاستمدار نبود ، شیطان صفت بود.شیطان روی عهد و پیمانش نمی ایستد، عهد را می شکند. لذا در معارف دینی ما تأکید زیادی بر بحث عهد و پیمان وجود دارد. بحث عهد و پیمان در مسائل دینی ما خیلی وسیع است. بنده دراین چند دقیقه نمیرسم همه مطالب را عرض کنم ، گوشه ایی از این بحث را خدمتتون تقدیم می دارم. به یک تقسیم گاهی عهدها فطریست ، عهدها عقلیست ، گاهی عهدها شرعیست ، گاهی ارفی و مردمی هست .همه اینها عهد و پیمان است.ریشه عهد مختلف است. منشأ تعهدات اختلاف دارد. این از اصطلاحات قرآنی ماست. این را می شود در قرآن پیدا کرد ، در روایات پیدا کرد. اگر شما در آیات قرآن می بینید«۷»نسبت به پیمان های خدا، عهد های الهی با وفا باشید این وفای به عهد خدا چیه ؟شما کی قرارداد با خدا بستید؟ و با او تعهد کردید و پیمان بسته اید که باید وفای به پیمان خدایی بکنید؟یکی، دوتا آیه داریم در مورد اینکه عهد الله وجود دارد، پیمان خدا وجود دارد و بر انسان واجب است که به پیمان الهی متعهد باشد.«۸»کسانی که وفای به عهد خدا می کنند و میثاق با خدا را نمی شکنند.داستان عهد(۹)شنیده ایم.روزی روزگاری که ما خبر نداریمو آن روز خداوند با ما تعهد بسته است«۱۰»آیا من خدای شما هستم.؟ همه پیمان بستند ، گفتند ما تو را به خدایی قبول داریم. بعد خدا می فرماید: ما قرارداد بستیم که نه بعد فراموش بکنید و انکار بکنید. یک روز بگویید ما یادمان نمی آید. شما اگر در درون فطرت خودت بری این عهد و پیمان رو می بینی ، این قرارداد ظرفش و جایگاهش فرق می کند. این در درون دل شماست ، شما در درون دلت با خدا تعهد بستی. این عشق به خدا و این مسؤلیت پذیری در برابر خدا یک امر درونیست ، یک عشق اهیست ، یک معرفت درونیست ، شما با خدا میثاق بسته ای ، عهد بسته ای که تنها او را عبادت بکنی ، تنها او را بپرستی.کسانی که غفلت بکتتد ، خدا رو نشناسند ، مشرک شوند ، شریک برای خدا قائل شوند ، اینها طبق عهدشون عمل نکردند ، پیمان شکستند لذا این عهد ظرفش و جایگاهش در درون فطرت انسان است .بیرون نبوده. یک جای کتابتی ، و یک نوشته ایی بین ما و خدا رد و بدل نشده است. از جمله عهد هایی که در همین زمینه در آیات شما می بینید. این خیلی جالب است ، اون کسانی که اهل جهاد فی الله هستند ، مجاهد فی الله هستند امروز سرداران ما ، سرداران جنگ ما همین امروز هم در سوریه دارند به شهادت می رسند.اینها عهد با خدا بستند. هنوز بر عهد خودشون با خدا باقی اند. این عهد رو در آیات قرآن شما می بینید «۱۱» خداوند یک قرارداد بسته با مؤمنین .گفته جانت مال منه.من مشتری جان تو هستم. در برابرش بهشت به تو می دهم ، رضوان الله بهت می دهم ، رضایت خدم به تو می دهم ، ما معامله کردیم با خدا . این اشتراع جان ما خریداری جان ما در یک جایگاهی وجود داشته است. خداوند این قرارداد رو بسته است. مؤمنین می دانند که مال خدا هستند.مال او هستند. جانشون مال خودشون نیست. جانشون رو خرج خودشون نمی کنند هزینه برای خدا می کنند. خدا کجا می خواهد این جان رو ، اونجا هزینه می کنند. این تأبیر در زبان بزرگان ما هم وجود دارد .این آیه رو هنگامی که آقا امام حسین در مسیر کربلا می رفت زیاد تکرار می کرد. هنگامی که خبر شهادت مسلم می رسید ، دیگران می رسید آقا امام حسین می فرمود:«۱۲»اینها کسانی بودند که نسبت به اون عهدی که با خدا بسته بودند ، اون پیمانی که با خدا بسته بودند ، اونها صداقت به خرج دادند.اینها راست قدم بودند. اینها رو پیمانشون ایستادند با خدا. نفسشون مال خدا بودند.بعضیاشون رفتند«۱۳»ما هم جزء منتظران هستیم. اینها عهد خدا رو در دل خودشان همیشه می دانند. این قرارداد رو با خدا همیشه بستند. همین عهد رو شما با پیامبر داری ، با اولیاء خدا داری] این پیمان وجود دارد . عید غدیر گذشت. مفاتیح رو حتماَ مراجعه کردید. درون مفاتیح تأبیر می کند که روز عید غدیر ، این عید غدیر رو در آسمان ها به عهد معبود و میثاق معخوز اسم گذاری شده است. عید غدیر پیمان بوده ، عید غدیر اون پیمان و میثاق گرفته شده است، بین انسان و خدا. ما نسبت به پیغمبرو اولیاء خدا ، آقا امیرالمؤمنین ما تعهد داریم ، پیمان داریم ، این عهد ولایت رو با هم بسته ایم. ما پیمان شکن نباید باشیم. ما نسبت به انسان های صالح، نواب امام زمان ، مرجعیت ولایت عهد بسته ایم . اون کسانی که بر این عهد پا بر جا بایستند ، حاضرند جان خودشان رو در این راه بدهند. اینها در این پیمانشون ثابت قدم بودند. اینها صداقت داشتند. اینها بر پیمان خودشون باقی ماندند. این عهد های مختلفی است که اگر بخواهیم مراجعه بکنیم ، عهد های نورانی ، عهد های زیبا ، عهد های معنوی اینجاست. البته عهد ها و قرارداد ها یک بحث مفصلی دارند، باید درجای خوش بحث بکنیم.نیاز به یک خطبه دیگری دارد ، اون بجای خودش ، ولی یک قسم از عهد ها عهد ها و قرارداد هایی  است که ما با خدا و اولیاء خدا داریم. این پیمان هایی است که خداوند با ما بسته است .یا در شرع و شریعت یا در درون فطرت ما با ما قرار داده است. آقا امام حسین (ع) ما در آستانه محرمیم . یک زکری هم از آقا ابا عبدالله الحسین داشسته باشیم.باید رنگ و بوی محرمی داشته باشد خطبه ما.

شب عاشورا همه اصحاب رو دور خودش جمع کرده است و نگاهی به اصحاب کرد .فرزندانش ، جوانانش همه نشسته اند فرمود که: من این چراغ رو خاموش می کنم.عهد خود را از شما برداشته ام. من اون بیعتی که به گردن شما دارم از شما برداشتم. شما از من آزادیت ، حلالیت .می توانید بروید. این در حقیقت یک قراردادی الهی بین امام حسین و یارانش وجود داشت.اما این یاران با وفا بلند شدند. همه اعلام بیعت کردند. گفتند که ما بریم کجا. این عهد رو با کی ببندیم. زیر سایه کی بخواهیم زندگی بکنیم. ناگهان امام نگاهی به آسمان کرد گفت :خدایا من با وفا تر از این عهد اصحاب خودم نسبت به عهد و پیمان ندیده ام. این هم یک نوع وفای به عهد است. این هم پیمان بستنیست که انسان های با ایمان حاضرند تا آخرین قطره خونشون در راه امامشون ، در راه ولیشون ، رهبرشون بایستند ، بگویند آقا ما طبق اون پیمانی که با تو بسته ایم ، پایمردانه پای می فشاریم . روز کربلا هم عهدنامه و عهد ها پیدا شود. توافقاتی که باید نشان می داد کی پایبند به عهد است.امربن خرئزه انصاری از اصحاب با وفای امام است. انسان شجاعیست. زیاد جنگید. این روایت در باب وفای به عهد می توانید مشاهده بکنید در روایات ما به گونه ایی ایثار گرانه جنگید. هر گاه تیری به سوی امام می آمد. این انسان شجاع خودش رو دفاع امام حسین در برار تیر قرار می داد.شمشیر اگر به امام حواله می کردند این با دستش و بدنش جلو اون شمشیر رو می گرفت. انقدر تیرها و شمشیرها در بدن این صحابه بزرگوار وارد شد که دیگر ضعف بر او غلبه کرد. و به آن نگاهی کرد و گفت من به عهد خود وفا کردم. گفت :بله.تو جلو من در بهشت هستی.از طرف من سلام من رو به پیغمبر برسان.انسان هایی که اینگونه وفای به عهد می کنند. انسان هایی که در راه امامشان ، در راه حسینشان حاضرند تمام وجودشان رو هزینه بکنند. اینها کسانی هستند که تجسم وفای به عهد هستند.

خطبه دوم

مناسبت هایی رو در هفته آینده داریم که من به آن مقداری که زمان به بنده اقتضا می دهد به بعضی از مناسبت ها اشارتی خواهم کرد :

در آستانه محرم الحرام و غزاداری مولای عاشقان و شهیدان امام حسین (ع) هستیم. نکاتی رو در باب محرم خدمتتون تقدیم بدارم ، برادران و خواهران محرم گویی که قرین با مصیبت است بت عزاداریست با سیاه پوشیدن است اما محرم یک نشاطی دارد ، یک خوشی در درون اون وجود دارد که گویی همراه با اشک است ، همراه با گریه است اما این نشاط رو هم دارد ، این نشاط رو هر کسی درک نمی کند. بعضی ها خیال می کنند نشاط همیشه در خندیدن و با غفلت است همیشه یک سؤالی دارند از محرم. گاهی به محرم توجه نمی کنند و عزا و مصیبت رو چیز دیگری احساس می کنند.خیر . انسان های مؤمن ، انسان های متدین ، انسان های عاشق گریه رو در اینجا یک معنای دیگری رو براش دارند . این گریه یک شادی دارد ، یک نشاطی دارد. عاشقان و دلسوختگان حسینی معمولاَ در درون دلشون همیشه یاد عاشورا هستند ، یاد اربعین هستند ، یاد پیاده روی اربعین هستند ، یاد جلسات حسینی هستند. هر روزشان دلشون می خواهد با عزا داری باشد. اینا نه اینکه عاشق گریه هستند و مصیبت . اصلا از مصیبت بر دنیا بدشون می آید . اشک در فراغ چیزهای پست رو بد می انگارند اما عشق و اشک از روی عشق و محبت معنای دیگری دارد.حقیقت دیگری دارد که هر کس درک نمی کند. من گاهی می گویم اون مذاهبی که امام حسین رو ندارند ، مصیبت نامه امام حسین رو ندارند و جلسات روضه امام حسین رو ندارند چی دارند ؟ به چه چیزی نشاط پیدا می کنند ؟ سرورشون تو چیست ؟ نشاط رو از کجا پیدا می کنند؟ این نشاط معنوی رو در بربرش و عوضش چی دارند؟ اهل سنت ما تو همین استان برای امام حسین روضه می خونند. احساس خلأ می کنند در درون حرکت های دینیشون اگر از امام حسین نباشد و اصلاَ این عشق مذهب رو هم نمی شناسد. عشق به امام حسین کاری به دین هم ندارد. مسیحیان و یهودیان هم عاشق امام حسین می شوند. این عشق مردم رو به دین کشانده.و این جاذبه است که مردم رو به سوی دین کشانده است. هزاری از این سخنرانی ها ممکن است تأ ثیری در دین مردم نداشته است اما هنگامی که ازامام حسین و سینه برای امام حسین و عزاداری امام حسین و قبوراینها و زیارت اینها که نسیب دیگران می شود وهرکس به کرامت هایی که از این مجالس دیده شده است. و معجزات اینها مردم رو بسوی دین آورده است. مردم متدین کرده است ، مردم رو عاشق کرده است.لذا باید محرم حسینس رو پاس بداریم ، احترام بزاریم و در این سطح زمانی تا می توانیم باید زمینه سازی بکنیم . من چند نکته خدمت همه کسانی که عاشق امام حسینند به عنوان یک برادر دینی عرض می کنم. اولاَ خوب احتمام به این عزاداری ها و مجالس باید وجود داشته باشد.جلسات وعض مهم استد. باید در درون مصیبت های ما جلسه وعض و اندرز باشد ، بایدتحلیل حرکت عاشورایی باشد ، باید بدانیم امام حسین برای چی قیام کرده است.لذا از مساجدی که جلسات عزاداری می گذارند و هزینه خوب و بجا می کنند.باید مسؤله وضع و موعضه در کنار آن وجود داشته باشد. احمد ولله خون امام حسین ضامن بقای دین بوده است . ودین یعنی محتوا، یعنی همین معارفی که روی منبر گفته می شود. ما خون امام حسین قیمتش همین بیان این مباحث می دانیم. با خون امام حسین این دین باقی مانده است. مردم به بهانه این عزاداری می آیند مسائل دینیشون رو یاد میگیرند.لذا حذف نشود از مجالس دینی بحث مواعض و سخنرانی های دینی. نکته دومی که در مسؤله محرم باید مورد توجه ما باشد مسؤله کیفیت عزاداریست. برادران و خواهران عشق به امام حسین ما را وادار کرده است حرکت عزاداری انجام بدهیم . به هر شکلی می خواهیم عزاداری خودمان رو نشان دهیم. مصیبت خودمان رو نشان دهیم. اما باید مواظب باشیم در میان عزاداری مسؤله حلال و حرام الهی رو باید کنترل بکنیم. برادران و خواهران مسؤله عزاداری یک مسؤله دینی است .باید محتوای عزاداری ما مورد تأیید باشد.باید یک عالم دینی اون رو تأیید بکندو محتوای این مسایلی رو که در این مجلس می گذرد ،حرکت هایی که انجام می گیرد ،  نوع عزاداری هایی که می خواهند انجام دهند ، کیفیت عزاداری.اینها هر کدام مسؤله شرعی دارد.ما مستغنی نیستیم از اینکه مسؤله شرعی رو بدانیم.کسانی که مسئولین حرکت های عزادارانه هستند ، هیئت ها رو تشکیل می دهند .باید در کنارشون یک عالم دینی باشد.تأیید بکند حرکت عزاداران رو. متأسفانه افراط گری هایی رو که در این زمینه گه گاهع به چشم می بینیم و مورد توجه علما هم قرار می گیرد و نهی می کنند. متأسفانه بعضی وقت ها تعصبات به گونه ایی می شود که احساس می شود اینها رو باید به هر قیمتی باید نگه بدارند. درحای که مراجع قبول ندارند. بزرگان دین ما آنها رو انکار می کنند. اضرار می بندند. مسائل دیگری که وجود دارد. اینها مسائلیست که باد عزا داران به مرجعشون به اون کسی که اعتقاد دینی دارند.به رهبریت نظلم باید رجوع بکنند و مواظب باشندکه افراط و تفریط وجود نداشته باشد و امور حرام و شبهه ناک در این مسائل ورود نکند. نکته سوم رو که من احساس می کنم ضرورت دارد. باید تأکید داشته باشم اینه. حرکت حسین ، یک حرکت اجتماعی بود. امام حسین برای دینش تمام وجودش رو خرج کرد . شهید شد. یک کار سیاسی اجتماعی بود در برابر نظام طاغوت اون زمان ایستلد .انقلاب کرد. در برابر فساد یزید پر استقامت ایستاد.ما اینها رو که داریم بیان می کنیم امروزمون چه می شود. به تأبیر شهید مطهری (ره) می گفت: یزید رفت ، شمر رفت. شمر زمان خودت رو بشناس . این تأبیر بجاست . اگر مجموعه جلسات عزاداری ما از مسائل انقلابی، مسائل سیاسی امروزو سیرت نسبت به امروز و دشمنان امروز ما و دشمنان نظام و دین ما و دشمنان مذهب ماو نسبت به وهابیت امروز ما سکوت کند ، سخنی نگوید ، معرفی نکند این مجلس ناقص است . این جلسات حسینی اون اهداف رو تعقیب نمی کند. لذا اینجاست که سخنرانان ما ، مسؤلین جلسات ما ، هیئت های ما باید روی این مسؤله اهمیت قائل باشد تا بتوانیم ان شاء الله محرم ما و صفر ما ، او اهدافی رو که تعقیب می کند. به اون اهداف والای خودش برسد. نکته ی دوم از مناسبت ها ی دوم در آستانه بررسی برجام در مجلس هستیم. می دانید که استکبار از آغاز انقلاب تا حالا با ما در حال مبارزه است به هر شکلی با ما مبارزه کرده است. شماها تاریخ انقلاب ما رو شاهدید هنوزم به یاد خودتون بیارید که ما در برابر حجمه های استکبار چقدر مقاومت کردیم و چه دغل کاری ها و حیله ها که از این استکبار ندیدیم وچه نقشه ها یی که در باره ی ما اجرا نکردند. شما ملاحظه بفرمایید. اینها بررسی تاریخ سی ساله انقلاب به ما نشان می دهد.خب ، در این ایام آمدند بهانه بحث استفاده ی ایران از انرژی هسته ای در ساخت سلاح مطرح کردند. اینها رو مطرح کردند ، ما رو تحریم کردند و خواستند این به این شکل اجماع جهانی علیه ما ایجاد بکنند. مقام معظم رهبری فرمودند که : ما آماده مزاکره هستیم .اینجا بود دادند به دموکراسی کشور که در این میدان مبارزه هم شما باید مبارزه بکنید. این هم یک نوع میدان مبارزه است. این هم یک نوع جنگ است. ما تنها جنگ نظامی نداشتیم. در این مبارزه سیاسی وشایعه پراکنی ، شما در این میدان ها برید و بجنگید ، مبارزه بکنید. لذا تأبیر مقام رهبری از این مزاکرات این بود که : شما یک نرمش قهرمانانه دارید نشان می دهید. درسته مزاکره می کنید اما قهرمان وار دارید مزاکره می کنید.عزت این مردم رو دارید حفظ می کنید. زبان ملت عزیز مردم هستید. ملتی که زیر بار ظلم نرفته.ملتی که انقلابی بوده. و حاضر بوده برای عزتش و دینش هزاران شهید رو تقدیم بکند. شما نماینده این ملت هستید. و لذا مقام معظم رهبری خطوط قرمزی رو مشخص کردند. شاخص هایی رو مشخص کردند. گفتند در این مزاکراتتون این شاخص ها رو محافظت بکنید. ما اجازه نمی دهیم در حریم امن مملکتمون ، تو مراکز نظامیمون اینها آمادگی داشته باشند و بیایند سرکشی بکنند. هیچ کشوری اجازه نمی دهد. این زلت برای کشور که بخواهد اجازه بدهد.به اینها گفت آقا خط قرمز ما این هست که شما طحریم ها رو باید از بین ببرید. نباید ایران بین کشورها به صورت ویژه باهاش برخورد بشود. ما که داریم طبق آن اصولی که انرژی هسته ای بر ما تحمیل کرده عمل می کنیم. چرا باید ویژه برخورد بکنند. شما هیچ گاه تو این مزاکراتتون و در اون قراردادتون اون چیزی که موجب زلت این ملت است و منافات با عزت این ملت دارد شما هیچ گاه امضا نکنید. اینها اصولی بود و خطوط قرمزی بود که مقام معظم رهبری به مزاکره کننده های ما اعلام فرمودند و این انتظار رو هم داشتند و تأکید هم کردند ، تأیید کردند مزاکره کننده گان رو که اینها انسان های خادم به ملت هستند و دارن سعی خودشان رو انجام می دهند اما به دستور مقام معظم رهبری این برجام و این توافق نامه ای که اینها رو اینها به نتیجه رسانده بودند گفتند به مجلس ارائه بدهند که مردم و ملت هم در مورد این قضاوت بکنند. اینجاست که این مسؤولیت سنگین به گردن نماینده گان مجلس افتاده است.قائده کار این هست که اون مبنایی که مقام معظم رهبری به عنوان مبنای قدیم ، متناسب با دین و نظام ما ترسیم کردند ، نماینده گان مجلس ما باید خطوط قرمز رو ملاحظه بکنند و برجام رو مطابقت با خطوط قرمز بکنند . اگر تخلفی وجود دارد باید رد یا اصلاح بکنند. و اما آن چیزی که در این زمینه وجود دارد و من احساس می کنم مقام معظم رهبری عنایت خاصی داشتند و در این فرمایش اخیرشون به آن عنایت کردند مسئله مزاکره است. خب گروهی هستند داخل مملکت که ادعا می کنند چرا ما باید مزاکره نکنیم. چرا مزاکرتمو محدود به همین حدود خاص باشد. مقام معظم رهبری به صورت مستوفات در همین فرمایشات اخیرشون تحلیل و توجیه کردند. گفتند ما مزاکره رو زشت نمی دانیم ما مدعی مزاکره هستیم. ما مدعی صلح جهانی هستیم .ما آرامش جهانی رو می خواهیم . اون کسانی که آرامش جهانی رو به هم زده اند ، جنگ رو در این منطقه حاکم کردند. دیگرانند که ادعای مزاکره و صلح می کنند. اما مزاکره با آمریکا معنای دیگری دارد. آمریکا نماد استکبار است. نماد سلطه خواهی است . او هیچ گاه با این امتیازاتی که شما بگید ما کوتاه بیاییم.با یک لبخند ، با یک دست دادن بخواهد کوتاه بیاید. این یک خوش خیالیست ، یک سهل اندیشیست. او امتیازات بیشتری می طلبد. اونفوذ را می خواهد. او استحاله فکری و فرهنگی رو می خواهد. در فرمایشات مقام معظم رهبری در فرمایشات گذشته اش فرمودند که : نفوذی که اینها می خواهند یقین بدانید که هم در مسائل اقتصادی و امنیتیست ، هم در مسائل فرهنگیست. و ایشان استمداد کردند، گفتند مردم کسانی که افسران جنگ نرم هستید . در مسائل فرهنگی مواظب باشید . نفوذ دشمن روملاحظه نکنید. اینها می خواهند نفوذ بکنند. خوب یک دشمنی که مترسد نفوذ در این دروازه هاست و میخواهد استحاله بکند از مسائل اقتصادی مملکت بگیر تا مسئله سیاسی و انتخابات. مایلند نفوذ بکنند. چطور ما اعتماد بکنیم و زمینه سازی ورود اینها به مملکت داشته باشیم. لذا مقام معظم رهبری فرمودند: که ما مزاکره با آمریکا را ممنوع قرار دادیم و هیچ کدام از مسئولین ما اجازه تبلیغ این شعار و یا اینکه تصمیم گیری دراین مسئله را نخواهند داشت.

در روز جهانی پست هستیم.هفدهم مهر.من همه کسانی که خدمتگذار به این نظام هستند. کسانی که در جای جای این نظام خدمت به این نظام می کنند روزشون رو تبریک می گویم.ان شاءالله خداوند برتوفیقات آنها در خدمتگذاری به اسلام و نظام اسلامی توفیق عنایت بفرماید.

و روز تکریم خانواده و روز بازنشسته رو به همه بازنشستگان و پیشکسوتان تبریک عرض می کنم. پیشکسوتان ما وارثان جنگ و جهاد و قیام ما هستند. اینها بودند که انقلاب کردند. اینها بودند که جهاد و جنگ رو اداره کردند. و لذا اولاَ باید آن ها رو تکریم کرد.ثانیاَ باید از تجربه آن هاباید استفاده لازم در حرکت پیشرو نظام باید از آن هااستفاده لازم رو ببریم.