نمازجمعه ۱ دی ماه ۹۱
خطبـه اول
بسماللهالرحمنالرحیم
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش میکنم، چرا که تقوا بهترین زاد و توشه برای سعادت اُخروی و برترین راه برای جلب محبت الهی در حیات دنیوی است.
در خطبه اول بنابراین گزاردهایم که از راه خدا سخن بگوییم. راهی که خدا با ما است و ما هم با خدا هستیم، راهی که راه قرآن، راه انبیاء، راه حضرت محمدبنعبدالله (صلیالله علیه و آله و سلم) و راه اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است. راهی که سرانجام آن، سعادت و رستگاری است و رهروانش در مسیر کمال و تعالی است.
راه خدا عبودیت است، عبودیت یعنی اعتقاد، رفتار و اخلاق اسلامی داشتن و جوهرهی عبودیت، ایمان است. در رابطه با ایمان موضوعات متعددی مطرح است که یکی از آن موضوعات، اوصاف مؤمنان است و یکی از مهمترین ویژگیهای انسان با ایمان، اخلاق مداری او است اخلاقِ فردی، اخلاق خانوادگی، اخلاق اجتماعی و اخلاق کاری.
انسان مؤمن دارای فضائل اخلاقی است به طوری که همواره در محیط پیرامونی به عنوان یک انسانِ کامل که دارای تمام ویژگیها است به ویژه خصوصیات اخلاقی، شناخته شده و مطرح است. یکی از مهمترین ابعادِ اخلاقِ انسان با ایمان، اخلاق اجتماعی او است که در این رابطه سخن گفتیم و امروز نیز در مورد یکی دیگر از فضائل اخلاقِ اجتماعی انسان مؤمن سخن گفته و به آن میپردازیم.
یکی از فضائل اخلاقی اجتماعی، داشتن روحیه و رویهی سپاس و قدردانیِ اجتماعی است، به تعبیر دیگر داشتن روحیه و رویه شکرگزاری. انسان با ایمان انسانی قدرشناس و سپاسگزار است. اگر در محیطی قرار گرفت که به او خدمتی میشود دارای معرفت این معنا است که آن خدمت را قدر می داند و از آن کسی که به آن خدمت کرده تشکر و سپاس میگزارد و نمک نشناس نیست. این طور نیست که اگر خدمتی به او شد کوچک پندارد، به کسی که به او خدمت کرده توجهی نکند و بالعکس با یکروحیه پرتوقع بگوید وظیفه دیگران است به من خدمت بکنند و او نیز خدمتی به دیگران نکند و این که خدمتی که به او شده است را کوچک و ناچیز پندارد. انسان با ایمان و انسان با اخلاق کسی است که دارای روحیه و رویهی قدرشناسی و سپاسگزاری است.
در قرآن پیرامون شکر و سپاسگزاری انسان، آیات بسیاری وارد شده است و خداوند یکی از اوصاف مهم خود را، شکور بودن بیان کرده است. خود خداوند، شکور است یعنی کسی که در راه خدا خدمت میکند و در راه خدا به دینِ خدا و مردم خدمتی میکند، خودِ خداوند از او سپاسگزار خواهد بود. بنابراین انسانی که سپاسگزار و شاکر است هم وصفی خدایی در حد انسانیِ خود پیدا میکند و هم کاری خدایی انجام میدهد و این شکرگزاری موجب آثار و برکات بسیاری برای او و جامعه خواهد شد. بنابراین شکرگزاری، سپاسگزاری و قدردانی از کسی که به انسان خدمت کرده است یکی از ویژگیهای اخلاقیِ انسان مومن است.
در شکرگزاری و سپاسگزاری، نکاتی نهفته است: اولاً کسی که شاکر و سپاسگزار است، میداند به او خدمتی شده است. خیلیها هستند این همه خدمت به آنها میشود اما اصلا نمیدانند. پدر و مادر به فرزند خدمت میکنند اصلاً فرزند توجهی ندارد که به او خدمتی میشود. در محیط اجتماعی، عزیزانی که در فضای اجتماعی خدمت میکنند، در هوای سرد، در هوای گرم مثل رانندگانِ حملونقل، مثل تاکسی، مثل اتوبوسرانی، اینها دارند خدمت میکنند خوب خیلیها هستند که توجهی ندارند که این عزیزان چه خدمتی دارند میکنند. در ادارات، در بازار، در همه جا مردم مشغول خدمت هستند و آن عزیزانی که صادقانه و دلسوزانه دارند خدمت میکنند ما باید بدانیم که این عزیزان در مقامِ خدمت به ما هستند. فضاهای پزشکی، فضاهای انتظامی و همه این فضاها، اگر انسان بداند که این عزیزان، عزیزانی که واقعاً دارند صادقانه خدمت میکنند، بدانیم ابتدائاً دارد خدمتی میشود پس انسانِ سپاسگزار و شاکر، اولین علم و معرفتی که دارد این است که میداند خدمتی میشود، این طور نیست که نداند و جاهل باشد، میداند.
دوم، میداند چه کسی به او خدمت میکند. سوم، میداند که باید در قبال این خدمت، سپاسگزار باشد و چهارم، میداند که اگر سپاسگزار باشد، آثار و برکات فراوانی بخاطر این سپاسگزاری، نصیبش میشود. خدماتِ بیشتری میشود و باز میداند اگر کفران نعمت کند، خدمات و نعماتی که نصیب او شده بعد از مدتی زائل میشود و از بین میرود، یعنی یک سپاسگزاری این همه علم و معرفت در پشت سر خود دارد و انسان سپاسگزار، سپاسگزاری او، نشان از این دارد که او انسانی بسیار فهمیده، انسانی بسیار فرهیخته و انسانی بسیار آگاه و بابصیرت است.
شکر در قبالِ خدماتی که به انسان میشود اقسامی دارد: یکی شکرگزاری و سپاسگزاری از خداوند است. ما هرچه در عالم وجود داریم از خدا است، وجودمان، حیاتمان، زندگیمان، وجودِ محیطِ پیرامونیمان، رزق و روزیمان، همه چیز از خدا است، لذا انسان ابتدا باید شکرگزار درگاه خدا باشد که هم در حوزه مادیات این همه به انسان نعمات داده است و هم در عرصه معنویات این همه کتب آسمانی و پیامبران و آیات الهی برای ما فرستاده است. به همین خاطر خداوند در قرآن فرمان داده است که ای مردم، شکرگزار خدا باشید که هر چه دارید از خدا است، «أَنِ اشْکُرْ لِی»[۱] شکرگزار ما باشید. اما بسیاری از انسانها نمیدانند و توجهی ندارند که این نعماتی که نصیبشان شده است از خداست، همان گام اول نمیدانند و نمیدانند اساساً خدمتی به آنها شده است تا چه رسد به اینکه چه کس به آنها داده است. بدین جهت است که انسان اول باید شکرگزار درگاه خدا باشد و خدا میگوید: «لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ»[۲] اگر شکرگزار باشید و ما بدانیم شما قدرشناسِ نعمت خدا هستید، نعماتمان بر شما زیاد میشود، اما اگر کفران نعمت کردید و قدرشناس نبودید دچار عذاب خواهید شد.
زندگی انسان گاهی فراز دارد و گاهی فرود، گاهی سخت است و گاهی با آرامش، گاهی انسان داراست و گاهی هم ندار، این طبیعت زندگی انسان است هیچ زندگیای دچار چالش نمیشود مگر اینکه بعد از مدتی چالش برطرف شود و آسایش بیآید و هیچ آسایشی هم برقرار نیست مگر اینکه بعد از مدتی آسایش تبدیل میشود به مشکلات، اما انسان باید بداند در وقتی که در آسایش است حقّ خدا چیست و در وقتی که دچار مشکل است باز حقّ خدا چیست؟ امیر مؤمنان علیبنابیطالب (علیه السلام) میفرمایند: «حق الله فی العصر» حقّ خدا در وقتی که زندگی انسان دچار سختی است این است که یک، راضی بودن به رضای خدا و تصور کردن و امید به اینکه انشاءالله مشکلات برطرف شود. شما در زندگی دیدهاید که مشکلات بسیاری برای شما پیش آمده بود اما بعد از مدتی برطرف شده است. سختی مثل کوه میآید و مثل کاه میرود این ما هستیم که باید راضی به رضای خدا باشیم و صبور باشیم که انشاالله برطرف میشود و حقّ خدا در آن زمان که انسان در آسایش و گشایش و دارایی است ستایش خدا کردن و شکرگزار درگاه خدا بودن است.
دومین موردی که انسان باید در قبال آنان شکر کند، پیامبران، ائمه اطهار به ویژه ساحت مقدس خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلیالله علیهوآلهوسلم) است که اینان واسطهی فیضِ هدایت ما شدند. حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) جان خود را در راه هدایت ما داد، امیرمؤمنان (علیه السلام) و فرزندانِ معصومش و رسول خدا (صلیالله علیهوآلهوسلم) این چنین بودند و این چنین کردند.
سومین موردی که نیاز به شکرگزاری دارد، شکرگزاری از خدماتِ پدر و مادر است. یک عمر برای انسان زحمت میکشند، انسان باید قدرشناس این نعمت باشد، هرچند پدر و مادر به زعم برخی از فرزندان، به فرزندان بدی کنند، باز فرزندان باید شکرگزار باشند. پدر و مادر هیچگاه بد نمیشود و اگر فرزندی گفت که پدر و مادر من اینچنین هستند، باز اجازه ندارد نسبت به پدر و مادر توهین کند و برخورد بد داشته باشد. اینقدر برخورد بد و کفرانِ نعمتِ پدر و مادر قبیح و بد است که در آیات و روایات بسیاری آمده است که اگر کسی این چنین کند، سلبِ رزق و روزی از او میشود و در آخرت عذاب خواهد دید. لذا خداوند در قرآن فرموده است که ما سفارش میکنیم به تمامی انسانها که شکرگزار ما و پدر و مادر باشند، یعنی خداوند، پدر و مادر را در ردیف خودش قرار داده است. «وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ»[۳] ما انسان را نسبت به پدر و مادرش سفارش کردیم به ویژه مادر که مدتها با تمام سختی این فرزند را در وجودش نگه داشت و بعد از آن با شیرهی جانش به او غذا داد و تا هست دلسوز فرزندان و نگران فرزندان است، دو سال هم او را از جانش غذا میدهد، وصیت کردیم به چی؟ «أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ» ای انسان شکرگزار خدا و پدر و مادر باش یعنی پدر و مادر این همه مهم هستند که خداوند میفرماید اول شکرگزار من باشید بعد پدر و مادر. چقدر خوب است انسان در خدمت پدر و مادر باشد. پدر و مادری که پیر شدهاند و از کار افتادهاند انسان باید در خدمتشان باشد. یاد بیاوریم آن روزهایی که انسان، کودکی بیش نبود و این دو بزرگوار با تمام وجود در خدمت این بچهها بودند.
یکی از اعمالی که صریحاً انسان در دنیا جواب میگیرد، خوبی به پدر و مادر و یا بدی به پدر و مادر است. مرحوم شیخ انصاری میگوید هر چه که من دارم به خاطر خدمتی است که به مادرم کردم. در حدیثی است که حضرت موسی (علیه السلام) از خداوند خواست که خدایا در بهشت با چه کسی همنشین هستم؟ بیان شد که شما با فلان شخص در بهشت همنشین هستید، حضرت موسی (علیه السلام) رفت و این شخص را پیدا کرد، دید یک شخص عادی است، علیالظاهر شغل او هم قصابی است، تعجب کرد. نزد او رفت، گفت: اجازه میدهید من چندی با شما باشم. شب که شد حضرت موسی (علیه السلام) دید این جوان مادری پیر و ازکارافتاده دارد، او را در آغوش میگیرد و با قاشق در دهان او غذا میگذارد، او را تمیز و نظیف میکند، بستر او را پهن میکند و مثل یک دایهی دلسوز در خدمت این مادر است، آنجا متوجه شد که این چه خیرات و برکاتی است که خدمت به مادر و خدمت به پدر، انسان را در بهشت همنشین انبیاء میکند.
اما از آن طرف، اگر انسان به پدر و مادر بدی کرد، در همین دنیا عذاب میبینند، رزق و روزی از سلب میشود، مشکلات عدیده در زندگی برای او ایجاد میشود. چرا؟ زیرا شکرگزار نیست. «لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ»[۴] اگر شکرگزار باشید نعمت خدا نصیبتان میشود. اگر کسی کفران نعمت پدر و مادر بکند در همین دنیا دچار عذاب میشود. یک روزی یک فرزند در خانهاش، پدرِ پیرش را نگه میداشت، این پدر دیگر فرتوت و پیر شده بود، خانمِ این پسر بسیار ناراحت بود، میگفت: شوهرم، پدر تو پیر شده و من توانایی نگهداری او را ندارم، اقدام کنید، کاری کنید. این پسر اینقدر تحت فشار قرار گرفت که پدر را در یک زنبیل بزرگ قرار داد و روی دوش گذاشت که ببرد بیرون و در غار بگذارد (غارهایی که سابق در کوهها محل انسانهای فقیر، بیمار و ناتوان بودهاند)، پدر گفت: مرا کجا میبری؟ گفت: بنا دارم این کار را بکنم، پدر هیچ نگفت، پسر هم با ناراحتی داشت این کار میکرد. ایشان را بُرد در یک مسیر و رسید به یک درخت سایهدار، خسته شد این پدر را روی زمین گذاشت و خودش هم نشست، دید پدر میخندد، گفت: پدر، چرا شما میخندید؟ من میخواهم شما را در غار بگذارم، آنجا حیوانات وحشی است، غذایی نیست، زندگیای نیست. گفت: از روزگار خودم میخندم. گفت: چرا؟ گفت: یک روز مادر تو هم ناراحت بود که پدر من پیش ماست، به من گفت که توانایی نگهداری پدر تو را ندارم، و من پدرم را در زنبیل گذاشتم و همین مسیر را آمدم و زیر همین درخت هم نشستم و او را بُردم در آن غار گذاشتم و مُرد و حالا همین کار نصیب من شده است.
از مکافات عمل غافل مشو گندم از گندم بروید جو ز جو
اگر پدر و مادر را در این دنیا عذاب دهیم و خدمت نکنیم، کفران نعمتِ خدمتِ پدر و مادر کردیم، در همین دنیا عذاب خواهیم دید و در آخرت و شب اول قبر هم اینچنین است. رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله وسلم) یک جوانی را دفن کردند، بسیار انسان شریفی در محیط اجتماعی بود و مردم او را خیلی دوست داشتند. وقتی ایشان را دفن کردند اطرافیانِ رسول خدا اظهار کردند: الحمدالله جوانی خوب بود و شما هم با دست خود او را دفن کردید، بهشت برین نصیبش خواهد شد، رسول خدا گفت: نه، الان از قبر ایشان، آتش بیرون میآید، گفت: بروید مادرش را بیاورید. مادرش را آوردند، گفت: این چه جور فرزندی بوده است؟ مادر گفت: آقا، مرا خیلی عذاب میداد، رسول خدا گفت: او را ببخش، مادر گفت: آقا، مرا خیلی عذاب داد، گفت: منِ رسول خدا میگویم او را ببخش، این مادر پیر فرزند خود را بخشید، رسول خدا گفت: الان خوب شد، الان آرام شد، الان شرایط خوبی پیدا کرد.
جوانها، قدر پدر و مادر را بدانید. روحیهی سپاس و تشکر از پدر و مادر، از خدا، از پیامبر، از مردم، از خدمتگزاران خودتان در صحن اجتماع داشته باشید، نگوئید که وظیفهی آنها است، انجام وظیفه هم تشکر دارد، قدردانی میخواهد، در این رابطه صحبت بسیار است انشاءالله در آینده هم صحبت خواهیم کرد.
خدایا همه ما را قدردان نعمات خود بگردان.
خطبـه دوم
بسماللهالرحمنالرحیم
شما عزیزان نمازگزار به ویژه خودم را به مراعات تقوای الهی سفارش میکنم چرا که تقوا کلید رستگاری و طریق جلب محبتها و عنایات خاصهی الهی است.
در خطبه دوم پیرامون چند موضوع به اختصار سخن میگوییم:
هفتم صفر مصادف با سالروز میلاد فرخنده حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام) است. به حضرت بقیهالله الاعظم، مقام معظم رهبری، مسلمانان، شیعیان و شما نمازگزاران تبریک میگویم. آن امام در دوران امامت خود با تحمل سختیهای بسیار که از طرف جبهه ولایت ستیز اعمال میشد مقاومت کرد و آموزهای بزرگ به تاریخ آموخت که در راه خدا و ولایت باید با تمام وجود استقامت کرد تا انشاءالله فضا برای حاکمیت ولایت فراهم آید.
آن امام احادیث بسیاری دارند که یکی از آن احادیث این است: «فاستحیوا من الله فى سرائرکم کما یستحیون من الناس فى علانیتکم»[۵] ای مردم، در پنهان از خدا حیا کنید چون انسانها بیشترِ گناهانی که میکنند در نهان و دور از چشمهای مردم است. میفرماید: ای مردم، در پنهان از خدا حیا کنید و گناه نکنید، همانطوری که در آشکار و در محیط اجتماعی از مردم خجالت میکشید که گناه کنید در پنهان هم از خدا خجالت بکشید و گناه نکنید.
مقام معظم رهبری حضرت امام خامنهای (دامت برکاته العالیه) در دیداری که با برجستگان و فرزانگانِ جهان اسلام داشتند در رابطه با بیداری اسلامی، تولید علم و عرصهی خودکفایی علمی در جهان اسلام، شناخت دشمن و مواظبت از قیامها و نهضتها و عدم انحراف آنها و الگوگیری از ایران اسلامی سخنان بسیار گفتند که به تمام جهان اسلام پیشنهاد میکنم این سخنان را به عنوان یک سیاست راهبردی تلقی کنند، چرا که این مسیر است که انقلاب اسلامی را در ایران پیروز کرد و حفظ کرده است و روز به روز شکوفاتر میکند.
در این هفته تولد حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) را در پیش داریم، به همهی موحدان عالم، به ویژه برادران و خواهران مسیحی تبریک عرض میکنم. سرلوحهی بعثت حضرت مسیح، صلح جهانی در پرتوی عدالت بود اما متأسفانه کشورهایی که به ظاهر خود را مسیحی میپندارند به دنبال جنگ جهانی و ظلم بینالمللی هستند و درست در مقابل آموزههای دین مسیح قرار گرفتهاند. این بر علمای جهان مسیحیت است که ماهیت این سردمداران ضد مسیح را افشا کنند و مردمِ کشورهای مسیحی را طوری هدایت کنند که رهبران آن کشورها، حداقل هم آموزههای حضرت مسیح را بدانند و هم اجرا بکنند. الان بسیاری از جنگها و ظلمهایی که در جامعه صورت میگیرد توسط دولتهای است که خود را مسیحی میدانند و بر علمای مسیحیت افشای اینها و هدایت جامعه است.
تقدیر و تشکر میکنم از سپاهِ فرودگاه و کادر امنیت پرواز که پنجم دی ماه، سالروز تشکیل این بخش و این یگان است. این عزیزان خدمات بسیاری به انقلاب کردهاند. از هواپیما رباییهای متعددی که جهان سلطه در اندیشه داشت و مزدوران داخلی آنها میخواستند اجرا کنند پیشگیری کردند و حتی در برخی مواقع با عملیات بسیار پیچیده و خطرناک در فضا، اینها توانستند اینها را دستگیر کنند. خداوند این عزیزان را حفظ کند و همهی مردم قدردان این عزیزان هستند.
الحمدالله استان بوشهر با جایگاه ویژهای که دارد، میرود که در فضای ملی و فراملی، آن موقعیت درخور خود را بیابد و در عرصههای دانش بنیان، عرصههای فرهنگی، عرصههای سیاسی، نظامی، امنیتی و اقتصادی دارای موقعیت بسیار اثرگذار باشد. پیشنهاد شد که شورای همکاری دانشگاههای کشورهای حوزهی خلیج فارس به مرکزیت استان بوشهر و با ایجاد دبیرخانهی دائمی در استان بوشهر برقرار شود که الحمدالله پذیرفته شد و با جلسهای که گرفته شد این معنا محقق شد و به زودی انشاءالله همایش این شورای همکاری دانشگاههای کشورهای حوزه خلیج فارس در اسفندماه بین دانشگاه خلیجفارس بوشهر، بصره و مسقط و در آیندهی نه چندان دور انشاءالله دیگر کشورها نیز این چنین خواهند کرد.
استان بوشهر استانی است که جوانانش استعدادهای عالی دارند و موقعیتش یک موقعیت ویژه است. امیدوارم انشاءالله با این برنامهریزیها که بارها عرض کردهام، کوچک بینی و کوتاه نظری در استان بوشهر ممنوع است، استان بوشهر یک استان استراتژیک است، یک استانی است که تأثیرگذاریِ بینالمللی دارد، باید همه افقها را بلند دید، باید برنامهریزیهای بسیار دقیق و علمی صورت گیرد که انشاءالله این جغرافیای پربار به جایگاه درخور دست یابد.
تشکر و قدردانی میکنم از حضور پرشور و سراسر شعور مردم در تشییع پیکرهای مطهّرِ شهدای گمنام که واقعاً یک هدیهی الهی برای این استان بود. این عزیزان، عطر و بوی آسمان بهشت را به این استان دادند. امیدوارم در پرتو خون شهدا این نظام مصون ماند و انشاءالله بزودی ظهور حضرت مهدی آل محمد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را زیارت کنیم.
همچنین تقاضا میکنم در رابطه با عرصههای پژوهش، چون در هفته پژوهش هم قرار داشتیم، انشاءالله مراکز پژوهشی، دانش بنیان و دانش محور مثل دهکده دانایی و جزیره دانایی که جزء مصوبات سفر هم هست انشاءالله به همت شما بزرگان، مسئولین و تلاشِ پژوهشگران در استان هر چه زودتر ایجاد شود و از همهی پژوهشگران استان تشکر و قدردانی میکنم هم در حوزهی تألیفات بسیار عمیق، هم در ساخت نرمافزارهای بسیار فنی و هم تجهیزات و سختافزارهای بسیار مورد نیاز نظام، موفقیتهای شایانی داشتهاند.
از همه مدیران دلسوز، خدوم و ولایی که از دیرباز برای استان تلاش کردهاند و الان هم تلاش میکنند صمیمانه قدردانی میکنم، صمیمانه تشکر میکنم. مدیران، هر چه میتوانید به مردم خدمت کنید، هر چه میتوانید دستِ مردم را بگیرید، بالاتر از وظیفه، اقدام کنید چون این مردم بالاتر از وظیفه که جان دادن برای نظام و مملکت است کار کردهاند. مردم همانطوری که امام راحل و مقام معظم رهبری گفتهاند، ولیّ نعمت ما هستند، خدمت به مردم عبادت است، نکند خدای ناکرده یک فرد به شما مراجعه کند و شما بتوانید کار او را انجام دهید ولی انجام ندهید. این مراجعه مردم به مسئولین، مدیران و کارمندان، یک نعمت است، این کلام امام حسین (علیهالسلام) است. اگر بشود کاری برای اینها انجام داد و ولی انجام ندهید این نعمت تبدیل به نقمت و عذاب میشود. تا میتوانید به مردم خدمت کنید زیرا مردم از خودِ شما هستند و شما هم از مردم هستید. یک دل و یکدست، در یک فضای صمیمی و ولایی در خدمت مردم باشید و باز هم تشکر میکنم از مدیران و مسئولین که الحمدالله در این استان کوشش و تلاش میکنند که در خدمت مردم باشند ولی هنوز با آن فضای آرمانی فاصله زیادی داریم. رضایتمندی مردم، رضایت خدا است.
خداوند شما را حفظ کند و موفق بدارد و انشاءالله به همه، عمر طولانی بدهد که در کنار مقام معظم رهبری ظهور آقا مهدی آل محمد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ببینیم.
خدایا در ظهور آقا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تعجیل بفرما.
[۱] . سوره لقمان (۳۱)، آیه: ۱۴.
[۲] . سوره ابراهیم (۱۴)، آیه: ۷.
[۳] . سوره لقمان (۳۱)، آیه: ۱۴.
[۴] . سوره ابراهیم (۱۴)، آیه: ۷.
[۵] . تحف العقول، ص ۴۱۵.